8. กายของเขาเปียกโชกเพราะสายฝนแห่งภูเขาและเขาเกาะหินแน่นเพราะไม่มีที่กำบัง
9. ลูกกำพร้าพ่อถูกคร่าจากอกแม่ทารกของคนยากไร้ถูกจับไปเพราะเป็นหนี้
10. พวกเขาจึงต้องระหกระเหินไปด้วยกายเปลือยเปล่าต้องแบกฟ่อนข้าวทั้งๆ ที่หิวโซ
11. เขาคั้นน้ำมันมะกอกในดงมะกอกและย่ำน้ำองุ่นทั้งๆ ที่กำลังทุกข์ทรมานด้วยความกระหาย
12. เสียงครวญครางของคนใกล้ตายดังมาจากตัวเมืองวิญญาณของผู้บาดเจ็บร้องวิงวอนขอความช่วยเหลือแต่พระเจ้าไม่เห็นเอาผิดกับใคร
13. “มีผู้กบฏต่อความสว่างผู้ไม่รู้จักและไม่ยอมดำเนินในทางของความสว่างนั้น
14. เมื่อสิ้นแสงตะวันแล้ว ฆาตกรก็ลุกขึ้นสังหารคนยากไร้และคนขัดสนยามค่ำคืนเขาลอบออกไปเหมือนขโมย
15. ตาของคนล่วงประเวณีจ้องรอคอยเวลาพลบค่ำเขาคิดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเรา’และคลุมหน้าเพื่อพรางตาคน