17. “กี่ครั้งที่ตะเกียงของคนชั่วร้ายถูกดับไป?กี่ครั้งที่ภัยพิบัติเกิดกับเขา?นั่นคือชะตากรรมที่พระพิโรธของพระเจ้าบันดาลให้เป็นไป
18. กี่ครั้งที่เขาเหมือนฟางปลิวตามลมเหมือนแกลบที่ถูกพายุพัดไป?
19. กล่าวกันว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมโทษทัณฑ์ไว้ให้ลูกหลานของเขา’ขอให้พระเจ้าทรงลงโทษตัวคนนั้นเองเพื่อเขาจะได้รู้สำนึก!
20. ขอให้ตาของเขาเห็นความพินาศย่อยยับของตัวเองขอให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ทรงฤทธิ์
21. เพราะเมื่อชีวิตของเขามาถึงจุดจบที่กำหนดไว้แล้วเขาจะแยแสอะไรกับครอบครัวที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลัง?
22. “ใครเล่าจะสั่งสอนพระเจ้าในเมื่อพระองค์ทรงพิพากษาแม้แต่คนที่สูงส่งที่สุด?
23. คนหนึ่งตายไปขณะที่ยังแข็งแรงสุขสมบูรณ์และสบายเต็มที่
24. ร่างกายได้รับการบำรุงเลี้ยงอย่างดีและกระดูกของเขาแข็งแกร่ง
25. อีกคนหนึ่งตายไปอย่างขมขื่นใจไม่เคยได้ชื่นชมสิ่งดีงามใดๆ
26. ทั้งสองนอนเคียงข้างกันในธุลีดินและถูกปกคลุมด้วยหนอน
27. “ข้ารู้ดีว่าท่านกำลังคิดอะไรอยู่แผนการที่พวกท่านจะเล่นงานข้า
28. ท่านพูดว่า ‘ไหนล่ะคฤหาสน์ของเจ้าใหญ่นายโตคนนั้น?เต็นท์ที่พักของคนชั่วไปไหนเสียแล้ว?’
29. ท่านไม่เคยถามผู้ที่ท่องเที่ยวไปมาหรือ?ท่านไม่สนใจคำบอกเล่าของเขาบ้างหรือว่า
30. คนชั่วมักรอดพ้นในวันแห่งหายนะเขาได้รับการช่วยเหลือให้พ้นวันแห่งพระพิโรธ
31. ใครบ้างประณามความประพฤติของเขาซึ่งๆ หน้า?ใครสนองการกระทำของเขา?