1. แล้วบิลดัดชาวชูอาห์ตอบว่า
2. “เมื่อใดท่านจะเลิกพูดแบบนี้?มีเหตุผลหน่อย แล้วเราจึงมาพูดกันได้
3. ทำไมเห็นเราเป็นวัวเป็นควายโง่เขลาในสายตาของท่าน?
4. ท่านผู้ทำร้ายตัวเองด้วยความเกรี้ยวกราดจะต้องให้โลกเริศร้างเพื่อท่านหรือ?และต้องให้หินผาเคลื่อนออกไปจากที่ของมันหรือ?
5. “ตะเกียงของคนชั่วร้ายย่อมถูกดับเปลวไฟของเขาไม่ลุกโชน
6. ดวงสว่างในเต็นท์ของเขามืดไปและตะเกียงข้างตัวของเขาก็ดับไป
7. ย่างก้าวที่มาดมั่นของเขาจะอ่อนล้าแผนการของเขาย้อนกลับไปเล่นงานตัวเขาเอง
8. เขาเดินดุ่มเข้าไปในตาข่ายและหลงเข้าไปติดกับ
9. กับดักจะงับส้นเท้าของเขาบ่วงแร้วจะรัดเขาไว้แน่น
10. มีบ่วงแร้วซ่อนไว้ดักเขาบนพื้นดินมีกับดักอยู่บนเส้นทางของเขา
11. ความหวาดหวั่นจู่โจมเขาทุกด้านคอยเล่นงานทุกย่างก้าว
12. ความพินาศจ้องจะเขมือบเขาภัยพิบัติเตรียมพร้อมที่จะตะครุบเมื่อเขาล้ม
13. มันกัดกร่อนผิวหนังของเขาความตายเริ่มกัดกินแขนขาของเขา
14. เขาถูกลากออกมาจากเต็นท์ที่มั่นคงปลอดภัยและถูกนำลงมายังองค์กษัตริย์แห่งความหวาดหวั่นพรั่นพรึง
15. ไฟอยู่ในเต็นท์ของเขากำมะถันติดไฟเกลื่อนกลาดอยู่เหนือที่พำนักของเขา
16. รากของเขาเหี่ยวเฉาและกิ่งก้านของเขาก็แห้งไป
17. อนุสรณ์ของเขาพินาศไปจากโลกสิ้นชื่อไปจากแผ่นดิน
18. เขาถูกขับไล่จากความสว่างไปสู่ความมืดมนและถูกเสือกไสไล่ส่งไปจากโลก
19. เขาไม่มีลูกหลานหลงเหลืออยู่ในหมู่ชนของเขาและไม่มีผู้รอดตายในดินแดนที่เขาเคยอยู่