16. การทำมาค้าขึ้นทำให้เจ้าเต็มไปด้วยความอำมหิตและเจ้าได้ทำบาปฉะนั้นเราจึงขับไล่เจ้าไปจากภูเขาของพระเจ้าด้วยความอดสูเครูบผู้พิทักษ์เอ๋ย เราจึงไล่เจ้าไปจากท่ามกลางอัญมณีอันส่องประกายโชติช่วงดุจไฟ
17. จิตใจของเจ้าหยิ่งผยองเพราะความงามของเจ้าและเจ้าได้ทำให้สติปัญญาของตนเสื่อมทรามไปเพราะความโอ่อ่าตระการของตนฉะนั้นเราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนแผ่นดินโลกทำให้กษัตริย์ทั้งหลายตกตะลึง
18. เจ้าได้ทำให้สถานนมัสการทั้งหลายของเจ้าตกต่ำเพราะบาปหนาและการค้าอันทุจริตของเจ้าฉะนั้นเราจึงบันดาลไฟออกมาจากเจ้าเผาผลาญเจ้าและทำให้เจ้าเหลือแต่เถ้าถ่านกองอยู่ที่พื้นต่อหน้าคนพบเห็น
19. มวลประชาชาติที่รู้จักเจ้าก็ตกตะลึงเพราะเจ้าเจ้ามาถึงจุดจบอันน่าสยดสยองและไม่มีเจ้าอีกต่อไป’ ”
20. พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าว่า
21. “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงประณามไซดอน กล่าวพยากรณ์แก่เมืองนั้นว่า
22. ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า“ ‘ไซดอนเอ๋ย เราเป็นศัตรูกับเจ้าและเราจะได้รับเกียรติสิริจากสิ่งที่เราจะทำกับเจ้าเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราลงอาญาเจ้าและสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราแก่เจ้า
23. เราจะส่งภัยพิบัติมาเหนือเจ้าและทำให้เลือดหลั่งนองตามถนนหนทางผู้ที่ถูกสังหารจะล้มตายในเจ้าด้วยดาบซึ่งฟาดฟันอยู่รอบด้านเมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์
24. “ ‘ประชากรอิสราเอลไม่ต้องพบกับเพื่อนบ้านที่ชั่วร้ายซึ่งเป็นหนามทิ่มแทงให้เจ็บปวดอีกต่อไป เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต
25. “ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เมื่อเรารวบรวมชนชาติอิสราเอลออกมาจากชาติต่างๆ ที่เขาถูกทำให้กระจัดกระจัดกระจายไปนั้น เราจะสำแดงความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ของเราผ่านพวกเขาต่อหน้าชนชาติทั้งหลาย จากนั้นพวกเขาจะอาศัยอยู่ในดินแดนของตน ซึ่งเรามอบให้ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
26. พวกเขาจะอาศัยอยู่ที่นั่นอย่างปลอดภัย จะสร้างบ้านเรือน ทำสวนองุ่น จะอาศัยอยู่อย่างสงบสุข เมื่อเราลงทัณฑ์บรรดาประเทศเพื่อนบ้านผู้ประทุษร้ายเขา เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขา’ ”