14. “วันยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้เข้ามาแล้วจวนจะถึงอยู่แล้วจงฟังเถิด! เสียงร้องในวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าก็ขมขื่นมีเสียงโห่ร้องของนักรบที่นั่น
15. วันนั้นจะเป็นวันแห่งพระพิโรธวันแห่งความทุกข์เข็ญและความเจ็บปวดวันแห่งความเดือดร้อนลำเค็ญและย่อยยับวันแห่งความมืดมิดและหม่นหมองวันแห่งเมฆครึ้มและดำทะมึน
16. วันแห่งเสียงแตรและเสียงโห่ร้องออกศึกสู้รบกับเมืองป้อมปราการและกับหอคอยทุกมุมเมือง
17. เราจะนำความทุกข์มาสู่ประชากรเขาจะเดินคลำไปเหมือนคนตาบอดเพราะเขาได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเลือดของเขาจะไหลนองทั่วแผ่นดินและอวัยวะภายในของเขาเน่าเปื่อย
18. เงินและทองของเขาช่วยอะไรไม่ได้ในวันแห่งพระพิโรธขององค์พระผู้เป็นเจ้าโลกทั้งโลกจะไหม้เป็นจุณด้วยไฟแห่งความหึงหวงของพระองค์เพราะพระองค์จะทรงทำให้สิ่งมีชีวิตทุกอย่างในโลกถึงจุดจบอย่างฉับพลัน”