16. “ ‘หากเป็นเครื่องบูชาตามที่ถวายปฏิญาณไว้หรือเครื่องบูชาตามความสมัครใจ ส่วนที่ปุโรหิตยังไม่ได้กินในวันที่ถวายอาจจะกินในวันรุ่งขึ้นได้
17. แต่เนื้อของเครื่องบูชาที่เหลือค้างจนถึงวันที่สามต้องเผาทิ้ง
18. เพราะหากกินส่วนใดของเครื่องสันติบูชาในวันที่สามจะไม่เป็นที่ยอมรับ ไม่เป็นผลดีแก่ผู้ที่นำมาถวายเพราะเป็นเครื่องบูชาที่ไม่บริสุทธิ์ ผู้ที่กินจะต้องรับผิดชอบ
19. “ ‘อย่ากินเนื้อที่สัมผัสสิ่งที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธี จงเผาทิ้ง แต่เนื้อส่วนอื่นให้ผู้ที่ไม่มีมลทินตามระเบียบพิธีกินได้
20. แต่ถ้าผู้ใดเป็นมลทินแล้วยังขืนกินเนื้อของเครื่องสันติบูชาซึ่งเป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นจะถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา
21. ผู้ใดแตะต้องสิ่งที่เป็นมลทิน ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นมลทินของมนุษย์ หรือสัตว์ที่เป็นมลทิน หรือสิ่งใดๆ อันน่ารังเกียจที่เป็นมลทิน แล้วมากินเนื้อของเครื่องสันติบูชาที่เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา’ ”
22. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
23. “จงสั่งประชากรอิสราเอลว่า ‘อย่ากินไขมัน ไม่ว่าไขมันจากวัว แกะ หรือแพะ
24. ไขมันจากสัตว์ที่พบเมื่อตายแล้ว หรือถูกสัตว์ป่าทำร้าย อาจจะใช้ทำอย่างอื่นได้ แต่อย่ากิน
25. ผู้ใดกินไขมันจากสัตว์ซึ่งถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยไฟจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา
26. และไม่ว่าเจ้าอาศัยที่ไหนก็ตาม ห้ามกินเลือด ไม่ว่าเลือดนกหรือเลือดสัตว์ใดๆ
27. ถ้าผู้ใดกินเลือดผู้นั้นจะต้องถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา’ ”
28. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
29. “จงกล่าวแก่ประชากรอิสราเอลว่า ‘ผู้ใดนำเครื่องสันติบูชามาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จะต้องนำส่วนหนึ่งของเครื่องบูชานั้นมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า