18. โอ ข้าแต่องค์ผู้ทรงปลอบโยนข้าพเจ้าในยามโศกเศร้าดวงใจของข้าพเจ้าอ่อนระโหยอยู่ภายในข้าพเจ้า
19. ฟังเสียงร่ำไห้ของพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าจากแดนไกลโพ้นเถิดพวกเขาถามว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ประทับอยู่ในศิโยนหรือ?องค์กษัตริย์แห่งศิโยนไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้วหรือ?”“ทำไมหนอพวกเขาจึงยั่วโทสะเราด้วยรูปเคารพและด้วยเหล่าเทวรูปต่างชาติอันไร้ค่า?”
20. “ฤดูเก็บเกี่ยวผ่านพ้นไปฤดูร้อนก็หมดไปและยังไม่มีใครช่วยเราให้รอด”
21. เพราะว่าพี่น้องร่วมชาติของข้าพเจ้าถูกบดขยี้ ดวงใจของข้าพเจ้าจึงแหลกสลายข้าพเจ้าคร่ำครวญอาดูรและความสยดสยองเกาะกุมข้าพเจ้า