11. พวกเขาทำแผลให้ประชากรของเราราวกับว่าไม่สาหัสรุนแรงเท่าไรพวกเขากล่าวว่า “สันติสุข สันติสุข”ทั้งๆ ที่ไม่มีสันติสุข
12. พวกเขาละอายใจในความประพฤติอันน่าขยะแขยงของตนบ้างหรือเปล่า?เปล่าเลย พวกเขาไม่ละอายสักนิดไม่รู้เลยว่าการมียางอายนั้นเป็นอย่างไรฉะนั้นพวกเขาจะล้มลงในหมู่ผู้ที่ล้มลงเขาจะตกต่ำลงเมื่อเราลงโทษเขา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
13. “ ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่าเราจะริบผลิตผลของเขาไปจะไม่มีผลองุ่นติดอยู่บนเถาไม่มีมะเดื่อบนต้นใบของมันจะเหี่ยวเฉาไปอะไรที่เราให้พวกเขาไว้จะถูกยึดไป’ ”
14. “เราจะมานั่งรอความตายอยู่ที่นี่ทำไม?มาเถิด ไปด้วยกัน!ให้เราหนีไปยังหัวเมืองป้อมปราการต่างๆไปตายเสียที่นั่น!เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราได้กำหนดให้เราพินาศย่อยยับแล้วและทรงยื่นถ้วยยาพิษให้เราดื่มเพราะเราได้ทำบาปต่อพระองค์
15. เรามุ่งหวังสันติสุขแต่มันก็ไม่เกิดอะไรขึ้นเรามุ่งหวังเวลาแห่งการเยียวยารักษาก็มีแต่เพียงความสยดสยอง
16. เสียงหายใจฟืดฟาดของม้าฝ่ายศัตรูได้ยินมาจากเมืองดานทั่วทั้งดินแดนสั่นสะท้านด้วยเสียงม้าศึกศัตรูกำลังมาเขมือบทั้งดินแดนนี้และทุกสิ่งที่นี่ไม่ว่านครหรือผู้คนที่อาศัยอยู่ในนั้น”
17. “ดูเถิด เราจะส่งงูพิษมาในหมู่พวกเจ้างูพิษซึ่งไม่มีใครสะกดได้จะมาฉกเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
18. โอ ข้าแต่องค์ผู้ทรงปลอบโยนข้าพเจ้าในยามโศกเศร้าดวงใจของข้าพเจ้าอ่อนระโหยอยู่ภายในข้าพเจ้า