16. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“จงยืนที่ทางแพร่งและมองดูจงถามถึงหนทางโบราณจงถามหาหนทางที่ดีและดำเนินในทางนั้นแล้วเจ้าจะพบการพักสงบสำหรับจิตใจของเจ้าแต่เจ้าพูดว่า ‘เราจะไม่ยอมเดินทางสายนั้น’
17. เราตั้งยามไว้เหนือเจ้าและกล่าวว่า‘ฟังเสียงแตรเถิด!’แต่เจ้าพูดว่า ‘เราจะไม่ฟัง’
18. ฉะนั้นจงฟังให้ดี ประชาชาติทั้งหลายเหล่าพยานเอ๋ยจงสังเกตสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับเขา
19. แผ่นดินโลกเอ๋ย จงฟังเถิดเรากำลังนำภัยพิบัติมาเหนือชนชาตินี้เป็นผลจากแผนชั่วของพวกเขาเองเพราะพวกเขาไม่ยอมฟังถ้อยคำของเราและได้ละทิ้งบทบัญญัติของเรา
20. เราแยแสอะไรกับเครื่องหอมจากเชบาหรือเครื่องเทศอันหอมหวลจากแดนไกล?เครื่องเผาบูชาของเจ้าไม่เป็นที่ยอมรับเครื่องบูชาทั้งหลายของเจ้าไม่ได้ทำให้เราพอใจ”
21. ด้วยเหตุนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า“เราจะตั้งเครื่องกีดขวางไว้ต่อหน้าชนชาตินี้ซึ่งจะทำให้ทั้งผู้เป็นบิดาและผู้เป็นบุตรสะดุดล้มเพื่อนบ้านและมิตรสหายจะพินาศ”
22. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ดูเถิด กองทัพจะมาจากดินแดนทางเหนือชนชาติยิ่งใหญ่กำลังถูกเร่งเร้าจากทุกมุมโลก
23. พวกเขามีทั้งธนูและหอกโหดเหี้ยมและไร้ความเมตตาเสียงควบม้าของพวกเขาเหมือนเสียงทะเลคำรามพวกเขายกกระบวนทัพมาเพื่อโจมตีเจ้า ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย”
24. เราได้ยินกิตติศัพท์เลื่องลือเกี่ยวกับกองทัพของเขาแขนขาของเราก็หมดเรี่ยวหมดแรงความทุกข์ทรมานเกาะกุมเราเราเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก