51. “เราอับอายขายหน้าเพราะเราถูกสบประมาทและความอัปยศกลบหน้าเราเพราะคนต่างชาติเข้ามาในที่บริสุทธิ์ของพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
52. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพต่างๆ ของบาบิโลนและทั่วดินแดนบาบิโลนจะครวญครางเพราะความย่อยยับ
53. ถึงแม้ว่าบาบิโลนสูงเทียมฟ้าและเสริมป้อมปราการให้แข็งแกร่งเราก็จะส่งผู้ทำลายมารบกับมัน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
54. “เสียงร้องดังมาจากบาบิโลนเสียงหายนะใหญ่หลวงดังมาจากดินแดนของชาวบาบิโลน
55. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำลายล้างบาบิโลนจะทรงสยบเสียงอึกทึกน่ารำคาญของมันคลื่นศัตรูจะรุกเข้ามาเหมือนห้วงน้ำใหญ่เสียงสนั่นของเขาจะดังก้อง
56. ผู้ทำลายจะมาสู้กับบาบิโลนนักรบของบาบิโลนจะถูกจับเป็นเชลยธนูของเขาจะถูกหักทิ้งเพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งการตอบสนองพระองค์จะทรงตอบสนองอย่างสาสม
57. เราจะทำให้เหล่าขุนนางและปราชญ์ของบาบิโลนมึนเมาตลอดจนผู้ว่าการ นายทหารและนักรบทั้งหลายพวกเขาจะหลับใหลและไม่ตื่นอีกเลยตลอดกาล”องค์กษัตริย์ผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
58. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“กำแพงหนาของบาบิโลนจะถูกทลายราบและประตูสูงของมันจะถูกเผาประชาชาติทั้งหลายจะเหนื่อยเปล่าสิ่งที่ได้ลงแรงไว้จะกลายเป็นเพียงเชื้อไฟ”
59. ทั้งหมดนี้เป็นเนื้อความซึ่งเยเรมีย์สั่งไว้กับผู้ดูแลแขวงชื่อเสไรอาห์บุตรเนริยาห์บุตรมาอาเสอาห์ เมื่อเขาไปยังบาบิโลนพร้อมกับกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ในปีที่สี่แห่งรัชกาลของพระองค์
60. เยเรมีย์บันทึกเกี่ยวกับภัยพิบัติทั้งปวงซึ่งจะเกิดขึ้นกับบาบิโลนไว้ในหนังสือม้วนทั้งหมดซึ่งบันทึกมาข้างต้นเกี่ยวกับบาบิโลน
61. เยเรมีย์กล่าวกับเสไรอาห์ว่า “เมื่อท่านไปถึงบาบิโลน จงอ่านออกเสียงข้อความทั้งหมดนี้