48. แล้วฟ้าสวรรค์กับแผ่นดินโลกและสรรพสิ่งในนั้นจะโห่ร้องยินดีเหนือบาบิโลนเพราะบรรดาผู้ทำลายจากทางเหนือจะมาโจมตีบาบิโลน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
49. “บาบิโลนจะต้องล่มจมเพราะชนอิสราเอลที่ถูกฆ่าเช่นเดียวกับคนทั่วโลกที่ถูกฆ่าที่ต้องล้มตายเพราะบาบิโลน
50. พวกเจ้าผู้หนีรอดจากคมดาบจงไปเสีย อย่ามัวร่ำไรอยู่!ในแดนไกลโพ้น จงระลึกถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าและคิดถึงเยรูซาเล็ม”
51. “เราอับอายขายหน้าเพราะเราถูกสบประมาทและความอัปยศกลบหน้าเราเพราะคนต่างชาติเข้ามาในที่บริสุทธิ์ของพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
52. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แต่วันเวลาจะมาถึงเมื่อเราจะลงโทษรูปเคารพต่างๆ ของบาบิโลนและทั่วดินแดนบาบิโลนจะครวญครางเพราะความย่อยยับ
53. ถึงแม้ว่าบาบิโลนสูงเทียมฟ้าและเสริมป้อมปราการให้แข็งแกร่งเราก็จะส่งผู้ทำลายมารบกับมัน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
54. “เสียงร้องดังมาจากบาบิโลนเสียงหายนะใหญ่หลวงดังมาจากดินแดนของชาวบาบิโลน
55. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำลายล้างบาบิโลนจะทรงสยบเสียงอึกทึกน่ารำคาญของมันคลื่นศัตรูจะรุกเข้ามาเหมือนห้วงน้ำใหญ่เสียงสนั่นของเขาจะดังก้อง