34. “กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้ขย้ำเราพระองค์ได้เหวี่ยงเราลงสู่ความสับสนพระองค์ได้ทรงทำให้เรากลายเป็นไหเปล่าพระองค์ได้ทรงกลืนเราเหมือนงูพิษกินสิ่งโอชะของเราจนเต็มท้องแล้วสำรอกเราออกมา
35. ขอให้ความอำมหิตที่เรากับลูกหลานได้รับนั้นตกอยู่กับบาบิโลนเถิด”ชาวศิโยนกล่าวดังนั้นเยรูซาเล็มกล่าวว่า“ขอให้คนที่อาศัยอยู่ในบาบิโลนชดใช้ที่ทำให้เราสูญเสียเลือดเนื้อ”
36. ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสว่า“ดูเถิด เราจะให้ความเป็นธรรมแก่เจ้าและแก้แค้นให้เจ้าเราจะทำให้ทะเลและธารน้ำของบาบิโลนเหือดแห้ง
37. บาบิโลนจะเป็นซากปรักหักพังเป็นที่อยู่ของหมาในเป็นเป้าของความสยดสยองและการดูหมิ่นเป็นที่ซึ่งไม่มีผู้ใดอยู่อาศัย
38. มวลประชากรของบาบิโลนร้องคำรามเหมือนสิงโตหนุ่มครวญครางเหมือนลูกสิงห์
39. แต่ขณะที่พวกเขาถูกเร่งเร้าเราจะจัดงานเลี้ยงให้พวกเขาและทำให้พวกเขามึนเมาเพื่อพวกเขาจะหัวเราะลั่นแล้วก็หลับใหลไม่ตื่นตลอดกาล” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
40. “เราจะปราบเขาลงเหมือนแพะแกะที่ถูกต้อนไปฆ่า
41. “เชชัคจะถูกพิชิตเมืองซึ่งเป็นที่โอ้อวดของทั่วโลกจะถูกยึด!บาบิโลนจะเป็นที่สยดสยองยิ่งนักในหมู่ประชาชาติ!
42. ทะเลจะซัดท่วมบาบิโลนคลื่นคำรามของมันจะกลบบาบิโลนจนมิด
43. เมืองต่างๆ ของบาบิโลนจะถูกทิ้งร้างเป็นถิ่นกันดารแห้งแล้งเป็นแผ่นดินซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัยไม่มีใครสัญจรผ่าน
44. เราจะลงโทษพระเบลในบาบิโลนทำให้เขาคายสิ่งที่กลืนลงไปออกมาชนชาติทั้งหลายจะไม่หลั่งไหลมาหาพระเบลอีกต่อไปและกำแพงของบาบิโลนจะพังทลาย
45. “ประชากรของเราเอ๋ย จงออกมาจากบาบิโลนจงหนีเอาชีวิตรอดเถิด!จงหนีให้พ้นจากพระพิโรธอันรุนแรงขององค์พระผู้เป็นเจ้า
46. อย่าเสียขวัญหรือหวาดหวั่นเมื่อได้ยินข่าวลือในดินแดนนั้นปีนี้ลือกันว่าอย่างนี้ ปีหน้าลือกันว่าอย่างนั้นข่าวลือเรื่องการนองเลือดในแผ่นดินและเรื่องนักปกครองต่อสู้กัน
47. เพราะเวลานั้นจะมาถึงอย่างแน่นอนเวลาที่เราจะลงโทษรูปเคารพทั้งหลายของบาบิโลนดินแดนบาบิโลนทั้งหมดจะอับอายขายหน้าและบรรดาผู้ถูกฆ่าจะนอนตายอยู่ในนั้น