11. “จงลับลูกศรให้แหลมคมจงหยิบโล่ขึ้นเตรียมพร้อม องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงเร่งเร้าเหล่ากษัตริย์แห่งมีเดียเพราะทรงตั้งใจจะทำลายบาบิโลน องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแก้แค้นแก้แค้นให้พระวิหารของพระองค์
12. จงชูธงขึ้นประชิดกำแพงของบาบิโลน!จงเสริมกำลังผู้รักษาการณ์จงวางยามประจำจงเตรียมกองซุ่มโจมตีไว้! องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้สำเร็จตามที่ทรงมุ่งหมายไว้ตามประกาศิตเกี่ยวกับชาวบาบิโลน
13. เจ้าผู้อาศัยริมห้วงน้ำทั้งหลายและมีทรัพย์สมบัติมั่งคั่งถึงจุดจบของเจ้าแล้วถึงเวลาแล้วที่เจ้าจะถูกตัดขาด
14. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ปฏิญาณไว้โดยอ้างพระองค์เองว่าแน่นอน เราจะให้ผู้คนเนืองแน่นดินแดนของเจ้าเหมือนตั๊กแตนฝูงมหึมาและพวกเขาจะโห่ร้องมีชัยเหนือเจ้า
15. “พระองค์ทรงสร้างโลกโดยฤทธานุภาพทรงสถาปนาพิภพไว้ด้วยพระปรีชาญาณและทรงคลี่ฟ้าสวรรค์ออกด้วยความเข้าใจ
16. เมื่อพระองค์ทรงเปล่งพระสุรเสียง ห้วงน้ำในฟ้าสวรรค์ก็ร้องคำรามพระองค์ทรงให้เมฆลอยขึ้นจากสุดปลายแผ่นดินโลกทรงส่งฟ้าแลบให้มากับฝนและทรงนำกระแสลมออกมาจากคลัง
17. “ทุกคนก็สิ้นคิดและขาดความรู้ช่างทองทุกคนอับอายขายหน้าเพราะรูปเคารพของตนเทวรูปของเขาเป็นสิ่งจอมปลอมพวกมันไม่มีลมหายใจ
18. มันเป็นของไร้ค่า เป็นสิ่งที่น่าเยาะเย้ยเมื่อถึงเวลาพิพากษา มันก็พินาศ
19. แต่พระองค์ผู้มีกรรมสิทธิ์เหนือยาโคบไม่เหมือนเทวรูปเหล่านี้เพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างสรรพสิ่งรวมทั้งเผ่าที่เป็นกรรมสิทธิ์ของพระองค์พระนามของพระองค์คือพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์