1. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ดูเถิด เราจะดลใจผู้ทำลายล้างมาสู้กับบาบิโลนและชาวเลบคามาย
2. เราจะส่งคนต่างชาติมายังบาบิโลนเพื่อฝัดร่อนและล้างผลาญดินแดนนั้นพวกเขาจะมาสู้รบกับบาบิโลนทุกด้านในวันแห่งหายนะของบาบิโลน
3. อย่าให้พลธนูโก่งธนูได้และอย่าให้เขาหยิบเสื้อเกราะมาสวมทันอย่าไว้ชีวิตชายหนุ่มของดินแดนนั้นจงทำลายทั้งกองทัพให้สิ้นไป
4. พวกเขาจะล้มตายในบาบิโลนบาดเจ็บสาหัสตามถนนหนทาง
5. เพราะพระเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ไม่ได้ทรงทอดทิ้งอิสราเอลและยูดาห์แม้ดินแดนของเขาจะเต็มไปด้วยความผิดต่อหน้าองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
6. “จงหนีจากบาบิโลน!จงหนีเอาชีวิตรอดเถิด!อย่าพลอยถูกทำลายเพราะบาปของมันถึงเวลาการแก้แค้นขององค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วพระองค์จะทรงกระทำแก่บาบิโลนให้สาสม
7. บาบิโลนเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าบาบิโลนทำให้ทั้งโลกเมามายชนชาติทั้งหลายได้ดื่มเหล้าองุ่นของบาบิโลนบัดนี้พวกเขาจึงคลุ้มคลั่งไป