11. พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์ได้นอกใจเราจนถึงที่สุด” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
12. พวกเขาโกหกเกี่ยวกับองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า“พระองค์จะไม่ทรงทำอะไรหรอก!จะไม่มีอันตรายใดๆ เกิดขึ้นกับเราเราจะไม่มีวันเห็นการฆ่าฟันหรือการกันดารอาหาร
13. บรรดาผู้เผยพระวจนะเป็นเพียงลมไม่มีพระวจนะในคนเหล่านั้นดังนั้นเขาพูดอะไรออกมาก็ขอให้ตกแก่ตัวเขาเอง”
14. ฉะนั้นพระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“เนื่องจากเหล่าประชากรได้พูดเช่นนี้เราจะทำให้ถ้อยคำของเราในปากของเจ้านั้นเป็นไฟและให้ประชากรเหล่านี้เป็นฟืนที่ไฟนี้จะเผาผลาญ
15. โอ พงศ์พันธุ์อิสราเอล” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้“เรากำลังนำชนชาติหนึ่งจากแดนไกลมาสู้กับเจ้าเป็นชนชาติโบราณที่ยืนหยัดมานานเป็นชนชาติที่เจ้าไม่รู้จักภาษาของเขาไม่เข้าใจคำพูดของเขา
16. แล่งธนูของเขาเป็นเหมือนหลุมศพที่เปิดกว้างคนของเขาล้วนแต่เป็นนักรบเกรียงไกร
17. พวกเขาจะกลืนกินพืชผลและอาหารของเจ้ากลืนกินลูกชายลูกสาวของเจ้าพวกเขาจะกลืนกินทั้งฝูงแพะแกะและฝูงสัตว์ของเจ้ากลืนกินทั้งเถาองุ่นและต้นมะเดื่อพวกเขาจะใช้ดาบทำลายล้างเมืองป้อมปราการต่างๆ ที่เจ้าเชื่อว่าปลอดภัย”
18. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “แม้ถึงเวลานั้น เราก็จะไม่ทำลายพวกเจ้าให้สูญสิ้นไป
19. และเมื่อเหล่าประชากรถามว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราจึงทรงทำสิ่งทั้งหมดนี้กับเรา?’ เจ้าจะบอกพวกเขาว่า ‘พวกเจ้าได้ละทิ้งพระเจ้า และได้ปรนนิบัติบรรดาพระต่างชาติในแผ่นดินของเจ้าเองอย่างไร บัดนี้พวกเจ้าจะต้องไปปรนนิบัติชนต่างชาติในแผ่นดินซึ่งไม่ใช่ของพวกเจ้าอย่างนั้น’
20. “จงประกาศต่อพงศ์พันธุ์ของยาโคบและป่าวร้องในยูดาห์ว่า