23. ถึงคีริยาธาอิม เบธกามุล และเบธเมโอน
24. ถึงเคริโอท และโบสราห์ถึงหัวเมืองทั้งปวงของโมอับทั้งใกล้และไกล
25. พลังของโมอับถูกตัดขาดเสียแล้วและแขนของมันก็ถูกหัก” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
26. “จงทำให้โมอับมึนเมาเพราะมันลบหลู่องค์พระผู้เป็นเจ้าให้โมอับเกลือกกลิ้งอยู่ในอาเจียนของตนให้มันเป็นเป้าของการเย้ยหยัน
27. อิสราเอลก็เป็นเป้าให้เจ้าเยาะเย้ยแล้วไม่ใช่หรือ?อิสราเอลตกอยู่ในหมู่โจรให้เจ้าส่ายหน้าเย้ยหยันทุกครั้งที่เอ่ยถึงไม่ใช่หรือ?
28. ทิ้งเมืองไปอยู่ตามซอกหินเถิดชาวโมอับทั้งหลายจงเป็นดั่งนกพิราบซึ่งทำรังไว้ที่ปากถ้ำ
29. “เราได้ยินถึงความหยิ่งทะนงของโมอับความอวดดี ความจองหองความลำพอง และความเย่อหยิ่งและความฮึกเหิมในใจของโมอับ
30. เรารู้ความกำเริบเสิบสานของมันซึ่งเปล่าประโยชน์” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“และคำคุยโวของโมอับก็ไร้สาระ
31. ฉะนั้นเราจึงร่ำไห้ให้กับโมอับเราร้องไห้เพื่อโมอับทั้งปวงเราคร่ำครวญให้ผู้คนของคีร์หะเรเสท