27. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“ทั้งแผ่นดินจะย่อยยับแม้เราจะไม่ทำลายจนหมดสิ้น
28. ฉะนั้นโลกจะคร่ำครวญและฟ้าสวรรค์เบื้องบนจะหม่นหมองเพราะเราได้ลั่นวาจาไว้ และจะไม่มีการผ่อนผันเราได้ตัดสินใจไว้แล้ว และจะไม่เปลี่ยนแปลง”
29. เมื่อได้ยินเสียงพลม้าและพลธนูชาวเมืองทุกแห่งหนีกระเจิดกระเจิงบางคนเข้าไปในพุ่มไม้บางคนปีนป่ายขึ้นไปตามหินผาเมืองทุกเมืองถูกทิ้งร้างไม่มีใครอยู่อาศัย
30. เจ้าผู้ถูกทำลาย เจ้ากำลังทำอะไรอยู่นั่น?ทำไมจึงสวมเสื้อผ้าสีแดงเข้มและสวมเครื่องเพชรเครื่องทอง?เจ้าแต่งแต้มทาตาไปทำไม?ถึงแต่งตัวสวยก็เปล่าประโยชน์คนรักของเจ้าเหยียดหยามเจ้าพวกเขาหมายจะเอาชีวิตเจ้า
31. ข้าพเจ้าได้ยินเสียงร้องเหมือนเสียงผู้หญิงกำลังคลอดลูกเหมือนเสียงครวญครางของผู้หญิงที่คลอดลูกท้องแรกเป็นเสียงร้องของธิดาแห่งศิโยนหอบหายใจเป็นห้วงๆเธอเหยียดแขนออกและพูดว่า“อนิจจา ฉันจะเป็นลมแล้วชีวิตฉันถูกมอบไว้ในมือของเหล่าฆาตกร”