17. พวกเขาโอบล้อมเยรูซาเล็มเหมือนคนเฝ้านาเพราะเยรูซาเล็มกบฏต่อเรา’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
18. “การกระทำและความประพฤติของเจ้าเองได้ชักนำให้เหตุการณ์นี้เกิดแก่เจ้านี่คือโทษทัณฑ์ของเจ้ามันช่างขมขื่นยิ่งนัก!มันช่างเสียดแทงใจเสียจริง!”
19. โอย ทุกข์เหลือเกิน ทรมานเหลือเกิน!ข้าพเจ้าทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวดโอย หัวใจของข้าพเจ้าร้าวราน!หัวใจของข้าพเจ้าสะทกสะท้านอยู่ภายในข้าพเจ้าไม่อาจสงบนิ่งเพราะข้าพเจ้าได้ยินเสียงแตรได้ยินเสียงโห่ร้องคะนองศึก
20. หายนะกระหน่ำเข้ามาติดๆ กันทั้งแผ่นดินตกอยู่ในสภาพปรักหักพังเต็นท์ทั้งหลายของข้าพเจ้าถูกทำลายไปในชั่วพริบตาเพียงแวบเดียว ที่พักพิงของข้าพเจ้าก็ย่อยยับไป
21. ข้าพเจ้าจะต้องทนดูธงรบและฟังเสียงแตรไปนานสักเท่าใดหนอ?
22. “ประชากรของเราโง่เขลาพวกเขาไม่รู้จักเราพวกเขาเป็นเด็กเหลวไหลไม่มีความเข้าใจพวกเขาช่ำชองในการทำชั่วทำดีไม่เป็นเลย”