10. “ ‘ฉะนั้นอย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเราเอ๋ยอย่าท้อแท้หดหู่ไปเลย อิสราเอลเอ๋ย’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น‘เราจะช่วยเจ้าจากแดนไกลอย่างแน่นอนจะช่วยลูกหลานของเจ้าจากแดนเชลยยาโคบจะกลับมีความสงบสุขและมั่นคงปลอดภัยอีกครั้งและจะไม่มีใครทำให้เขาหวาดกลัว
11. เพราะเราอยู่กับเจ้าและเราจะช่วยเจ้า’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนี้‘ถึงแม้ว่าเราจะทำลายล้างมวลประชาชาติที่เราทำให้พวกเจ้ากระจัดกระจายไปนั้นจนหมดสิ้นแต่เราจะไม่ทำลายล้างเจ้าให้สิ้นไปเราจะตีสั่งสอนเจ้า แต่ก็ด้วยความยุติธรรมเท่านั้นเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าลอยนวลพ้นโทษไป’
12. “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ ‘บาดแผลของเจ้ารักษาไม่ได้เจ้าบาดเจ็บเกินจะเยียวยา
13. ไม่มีใครช่วยว่าคดีให้เจ้าไม่มีการสมานแผลให้เจ้าไม่มีการบำบัดให้เจ้า
14. พันธมิตรทั้งปวงก็ลืมเจ้าพวกเขาไม่ไยดีเจ้าเลยเราฟาดฟันเจ้าเหมือนเป็นศัตรูกันเราลงโทษเจ้าเหมือนคนอำมหิตลงมือเพราะความผิดของเจ้าใหญ่หลวงและบาปของเจ้าก็มากมายนัก
15. เหตุใดเจ้าจึงร้องโอดโอยเพราะบาดแผลของเจ้าเพราะความเจ็บปวดซึ่งไม่มีการเยียวยา?เราจึงทำสิ่งเหล่านี้แก่เจ้าเพราะความผิดอันยิ่งใหญ่และบาปมากมายของเจ้า
16. “ ‘แต่บรรดาผู้ที่ล้างผลาญเจ้าจะถูกล้างผลาญศัตรูทั้งปวงของเจ้าจะตกเป็นเชลยบรรดาผู้ที่ปล้นเจ้าจะถูกปล้นผู้ที่โจมตีเจ้าจะถูกเราโจมตี
17. เพราะเราจะให้เจ้ามีสุขภาพดีดังเดิมและรักษาบาดแผลของเจ้า’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า‘เพราะเจ้าได้ชื่อว่า “พวกเศษเดน”ศิโยนที่ไม่มีใครเหลียวแล’
18. “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ ‘เราจะคืนความมั่งคั่งให้เต็นท์ของยาโคบและเอ็นดูสงสารที่อยู่ของเขานครจะถูกสร้างขึ้นบนซากปรักหักพังและพระราชวังจะตั้งขึ้นในที่เดิมของมัน
19. จะมีบทเพลงขอบพระคุณพระเจ้าและมีเสียงร่าเริงยินดีจากที่เหล่านั้นเราจะทวีจำนวนของพวกเขาและเขาจะไม่ลดน้อยลงเราจะนำเกียรติมาสู่เขาและพวกเขาจะไม่ถูกดูแคลน
20. ลูกหลานของพวกเขาจะเจริญเหมือนแต่ก่อนและชุมนุมชนของเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ต่อหน้าเราเราจะลงโทษคนทั้งปวงที่ข่มเหงรังแกเขา
21. เขาจะมีผู้นำของตนเองมีผู้ปกครองขึ้นมาจากหมู่พวกเขาเราจะนำผู้นั้นเข้ามาใกล้ และเขาจะใกล้ชิดเราเพราะใครบ้างที่ยอมอุทิศตนเพื่อใกล้ชิดเรา?’ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
22. ‘แล้วเจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า’ ”