พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 2:31-36 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

31. “คนรุ่นนี้เอ๋ย จงใคร่ครวญพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด“เราเป็นถิ่นกันดารหรือ?เป็นดินแดนมืดมนสำหรับอิสราเอลหรือ?แล้วทำไมประชากรของเราจึงพูดว่า ‘เมื่อเราไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระเราจะไม่มาหาพระองค์อีกต่อไป’?

32. หญิงสาวจะลืมเพชรนิลจินดาของเธอหรือ?เจ้าสาวจะลืมเครื่องประดับในวันสมรสหรือ?ถึงกระนั้นประชากรของเราได้ลืมเรามานานนานจนนับวันไม่ไหว

33. เจ้าช่ำชองในการล่าความรักยิ่งนัก!แม้กระทั่งหญิงชั่วที่สุดก็ยังมาเรียนจากวิถีของเจ้า

34. เสื้อผ้าของเจ้าเปรอะเปื้อนด้วยเลือดของผู้ยากไร้ซึ่งไม่มีความผิดเจ้าฆาตกรรมโดยไร้เหตุแต่ถึงเพียงนี้แล้ว

35. เจ้ายังพูดว่า ‘ข้าไม่มีความผิดพระองค์ไม่ได้กริ้วข้า’แต่เราจะพิพากษาโทษเจ้าเนื่องจากเจ้าพูดว่า ‘ข้าไม่ได้ทำบาป’

36. ทำไมเจ้าจึงโผไปทางโน้นโผมาทางนี้เดี๋ยวคว้าทางโน้นเดี๋ยวฉวยทางนี้เจ้าจะผิดหวังเพราะอียิปต์เหมือนที่เจ้าเคยผิดหวังเพราะอัสซีเรียมาแล้ว

อ่านบทที่สมบูรณ์ เยเรมีย์ 2