2. “จงไปประกาศให้ชาวเยรูซาเล็มได้ยินดังนี้“ ‘เรายังจำความจงรักภักดีในวัยแรกรุ่นของเจ้าได้เจ้ารักเราเหมือนเจ้าเป็นเจ้าสาวของเราและติดตามเราผ่านถิ่นกันดารผ่านดินแดนซึ่งหว่านพืชไม่ได้
3. อิสราเอลเคยบริสุทธิ์สำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้าเคยเป็นผลแรกที่ทรงเก็บเกี่ยวผู้ใดกัดกินอิสราเอลผู้นั้นก็มีความผิดและต้องพบกับหายนะ’ ” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
4. พงศ์พันธุ์ยาโคบเอ๋ย ทุกตระกูลของพงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ยจงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า
5. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“บรรพบุรุษของเจ้าเห็นเรามีข้อเสียตรงไหนหรือจึงได้หลงเตลิดไปไกลจากเราเช่นนี้?พวกเขาได้ไปติดตามรูปเคารพอันไร้ค่าและทำให้ตัวเองไร้ค่าไป
6. พวกเขาไม่ได้ถามว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่ไหน?ผู้ทรงนำเราออกมาจากอียิปต์นำเราผ่านถิ่นกันดารแห้งแล้งผ่านดินแดนแห่งทะเลทรายและโตรกเขาเป็นดินแดนที่แห้งแล้งและมืดมนดินแดนซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัยหรือผ่านไปมา’
7. เรานำพวกเจ้ามายังแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ให้กินผลิตผลชั้นดีมากมายแต่เจ้ากลับทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินและทำให้มรดกที่เรายกให้กลายเป็นสิ่งที่น่าชิงชัง
8. ปุโรหิตทั้งหลายไม่ถามว่า‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอยู่ที่ไหน?’ผู้ที่รักษากฎหมายไม่รู้จักเราบรรดาผู้นำกบฏต่อเราเหล่าผู้เผยพระวจนะได้พยากรณ์ในนามของพระบาอัลติดตามรูปเคารพอันไร้ค่า