12. ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงตกตะลึงด้วยเรื่องนี้จงขยะแขยงสะอิดสะเอียน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
13. “ประชากรของเราทำบาปถึงสองสถานคือพวกเขาได้ละทิ้งเราผู้เป็นธารน้ำซึ่งให้ชีวิตและได้สร้างบ่อน้ำรั่วให้ตนเองซึ่งเก็บน้ำไว้ไม่อยู่
14. อิสราเอลเป็นขี้ข้า เป็นทาสตั้งแต่เกิดหรือ?ก็แล้วทำไมพวกเขาจึงกลายเป็นของให้ปล้นชิง?
15. เหล่าสิงโตคำรามร้องขู่เขาทำให้ดินแดนของเขาเริศร้างหัวเมืองทั้งหมดของเขาถูกเผาและทิ้งร้าง
16. ทั้งชาวเมืองเมมฟิสและทาห์ปานเหสก็ได้โกนผมบนกระหม่อมของเจ้า
17. เจ้าทำตัวของเจ้าเองไม่ใช่หรือ?สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะเจ้าละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเจ้าขณะที่พระองค์ทรงนำเจ้ามาตามทางไม่ใช่หรือ?
18. บัดนี้ทำไมเจ้าจึงไปยังอียิปต์เพื่อไปดื่มน้ำจากชิโหร์?และทำไมเจ้าไปยังอัสซีเรียเพื่อไปดื่มน้ำจากแม่น้ำยูเฟรติส?
19. ความชั่วร้ายของเจ้าเองจะลงโทษเจ้าที่เจ้าถอยหลังเข้าคลองนั้นจะเป็นการกล่าวโทษเจ้าเองจงพิเคราะห์ดูแล้วเจ้าจะตระหนักว่ามันเลวร้ายและขมขื่นเพียงใดสำหรับเจ้าเมื่อเจ้าละทิ้งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าและไม่มีความยำเกรงเราเลย”องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
20. “นานมาแล้วเจ้าได้สลัดแอกของเจ้าทิ้งและหักทำลายเครื่องพันธนาการต่างๆ ของเจ้าเจ้าพูดว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่ปรนนิบัติพระองค์!’แท้จริง เจ้าเอนกายลงดั่งหญิงโสเภณีบนภูเขาสูงทุกลูกและใต้ต้นไม้ใบดกทุกต้น
21. เราปลูกเจ้าไว้เหมือนเถาองุ่นพันธุ์ดีเป็นพันธุ์แท้ที่น่าเชื่อถือแล้วเจ้ากลายมาเป็นปฏิปักษ์ต่อเราเป็นเถาองุ่นป่าเสื่อมทรามไปได้อย่างไร?