พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 17:2-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

2. แม้แต่ลูกหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและเสาเจ้าแม่อาเชราห์ข้างต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านสาขาและบนภูเขาสูงทั้งหลาย

3. ภูเขาของเราในดินแดนนั้นและทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพวกเจ้าตลอดจนสถานบูชาบนที่สูงของเจ้าเราจะให้ศัตรูมาริบไปเพราะบาปทั่วแดนของเจ้า

4. โดยความผิดของเจ้าเองเจ้าจะสูญเสียกรรมสิทธิ์ที่เรามอบให้เราจะส่งเจ้าไปเป็นทาสของศัตรูในดินแดนซึ่งเจ้าไม่รู้จักเพราะเจ้าจุดไฟโทสะของเรามันจะเผาผลาญตลอดไป”

5. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“คำสาปแช่งตกอยู่แก่ผู้ที่ไว้วางใจในมนุษย์พึ่งพละกำลังของเขาและเอาใจออกห่างองค์พระผู้เป็นเจ้า

6. เขาจะเป็นเหมือนพุ่มไม้ในถิ่นกันดารมองไม่เห็นความเจริญรุ่งเรืองที่มาถึงเขาจะอาศัยในถิ่นแห้งแล้งของทะเลทรายในเขตดินกร่อยซึ่งไม่มีใครอาศัย

7. “แต่ความสุขมีแก่ผู้ที่ไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่มีความเชื่อมั่นในพระองค์

8. เขาจะเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำซึ่งหยั่งรากลงไปริมธารน้ำมันไม่กลัวความร้อนที่มาถึงใบของมันเขียวขจีอยู่เสมอมันไม่วิตกในปีที่แห้งแล้งและไม่หยุดออกผล”

9. จิตใจเป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งอื่นใดและเสื่อมทรามจนสุดจะแก้ใครจะเข้าใจจิตใจนั้นได้?

10. “เราผู้เป็นพระยาห์เวห์พิเคราะห์ดูจิตใจและตรวจสอบความคิดเพื่อให้บำเหน็จแก่ทุกคนตามผลการกระทำและตามความประพฤติของเขา”

11. ผู้ซึ่งมั่งมีด้วยวิธีทุจริตก็เหมือนนกที่กกไข่ซึ่งมันไม่ได้วางเมื่อถึงวัยกลางคน ทรัพย์สมบัติก็พรากจากเขาไปและในบั้นปลายเขาจะกลายเป็นคนโง่เขลา

12. สถานนมัสการของข้าพระองค์ทั้งหลายเป็นบัลลังก์อันรุ่งเรืองได้รับการเทิดทูนไว้ตั้งแต่ต้น

13. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นความหวังของอิสราเอลคนทั้งปวงที่ละทิ้งพระองค์จะอัปยศอดสูผู้ที่หันไปจากพระองค์จะถูกจารึกไว้ในธุลีดินเพราะเขาละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นบ่อน้ำพุซึ่งมีน้ำที่ให้ชีวิต

14. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงรักษาข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะหายดีขอทรงช่วย แล้วข้าพระองค์จะรอดเพราะพระองค์คือผู้ที่ข้าพระองค์ถวายการสรรเสริญ

15. พวกเขาพร่ำพูดกับข้าพระองค์ว่า“ไหนล่ะ พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า?ให้มันเป็นไปตามนั้น เดี๋ยวนี้สิ!”

16. ข้าพระองค์ไม่ได้หนีจากการเป็นคนเลี้ยงแกะของพระองค์พระองค์ทรงทราบว่าข้าพระองค์ไม่ได้ปรารถนาวันแห่งความสิ้นหวังสิ่งที่ข้าพระองค์เอ่ยปากบอกพวกเขา ก็แจ้งอยู่ต่อหน้าพระองค์

17. ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์คร้ามกลัวพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันแห่งภัยพิบัติ

อ่านบทที่สมบูรณ์ เยเรมีย์ 17