พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เยเรมีย์ 17:1-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

1. “บาปของยูดาห์ถูกสลักไว้ด้วยปากกาเหล็กจารึกไว้ด้วยปลายเพชรลงบนแผ่นหัวใจของเขาและบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของพวกเขา

2. แม้แต่ลูกหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและเสาเจ้าแม่อาเชราห์ข้างต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านสาขาและบนภูเขาสูงทั้งหลาย

3. ภูเขาของเราในดินแดนนั้นและทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพวกเจ้าตลอดจนสถานบูชาบนที่สูงของเจ้าเราจะให้ศัตรูมาริบไปเพราะบาปทั่วแดนของเจ้า

4. โดยความผิดของเจ้าเองเจ้าจะสูญเสียกรรมสิทธิ์ที่เรามอบให้เราจะส่งเจ้าไปเป็นทาสของศัตรูในดินแดนซึ่งเจ้าไม่รู้จักเพราะเจ้าจุดไฟโทสะของเรามันจะเผาผลาญตลอดไป”

5. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“คำสาปแช่งตกอยู่แก่ผู้ที่ไว้วางใจในมนุษย์พึ่งพละกำลังของเขาและเอาใจออกห่างองค์พระผู้เป็นเจ้า

6. เขาจะเป็นเหมือนพุ่มไม้ในถิ่นกันดารมองไม่เห็นความเจริญรุ่งเรืองที่มาถึงเขาจะอาศัยในถิ่นแห้งแล้งของทะเลทรายในเขตดินกร่อยซึ่งไม่มีใครอาศัย

7. “แต่ความสุขมีแก่ผู้ที่ไว้วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ที่มีความเชื่อมั่นในพระองค์

8. เขาจะเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำซึ่งหยั่งรากลงไปริมธารน้ำมันไม่กลัวความร้อนที่มาถึงใบของมันเขียวขจีอยู่เสมอมันไม่วิตกในปีที่แห้งแล้งและไม่หยุดออกผล”

อ่านบทที่สมบูรณ์ เยเรมีย์ 17