3. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เราจะแต่งตั้งผู้ทำลายสี่แบบเพื่อจัดการกับพวกเขาได้แก่ ดาบเพื่อเข่นฆ่า สุนัขเพื่อฉีกทึ้ง นกในอากาศและสัตว์ป่าบนแผ่นดินโลกเพื่อกลืนกินและทำลายเสีย
4. เนื่องด้วยสิ่งที่มนัสเสห์โอรสกษัตริย์เฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ได้ทำในเยรูซาเล็ม เราก็จะทำให้พวกเขาเป็นที่น่าขยะแขยงแก่อาณาจักรทั้งปวงในโลก
5. “เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า?ใครจะคร่ำครวญให้กับเจ้า?จะมีใครไยดีถามทุกข์สุขของเจ้า?”
6. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “เจ้าได้ละทิ้งเราและหวนกลับไปหาบาปร่ำไปเราจึงฟาดเจ้าและทำลายเจ้าเราจะไม่เมตตาเจ้าอีกต่อไป
7. เราจะฝัดร่อนพวกเขาที่ประตูเมืองด้วยส้อมซัดข้าวเราจะนำวิปโยคและหายนะมาสู่ประชากรของเราเพราะเขาไม่ยอมหันจากวิถีต่างๆ ของตน
8. เราจะทำให้มีแม่ม่ายในหมู่พวกเขามากยิ่งกว่าทรายในทะเลกลางวันแสกๆ เราจะนำผู้ทำลายมาเล่นงานบรรดาแม่ของคนหนุ่มเราจะนำความทุกข์ร้าวรานและความอกสั่นขวัญแขวนมายังพวกเขาอย่างฉับพลัน
9. แม่ลูกเจ็ดจะเป็นลมหมดสติไปและสิ้นลมหายใจดวงตะวันของนางลับหายไปทั้งๆ ที่เป็นเวลากลางวันนางต้องอับอายขายหน้าเราจะมอบผู้รอดชีวิตให้แก่ดาบต่อหน้าศัตรูทั้งหลาย” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
10. อนิจจา แม่ของลูกที่ให้กำเนิดลูกมาลูกถูกคนทั้งแผ่นดินต่อสู้และชิงดีชิงเด่น!ลูกไม่เคยให้ใครหยิบยืมอะไร หรือไปหยิบยืมใครแต่ทุกคนก็แช่งด่าลูก
11. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“แน่นอน เราจะช่วยกู้เจ้าเพื่อผลดีที่ตั้งใจไว้แน่นอน เราจะทำให้ศัตรูของเจ้ามาอ้อนวอนเจ้าในยามภัยพิบัติและในยามทุกข์ลำเค็ญ
12. “มนุษย์จะหักแท่งเหล็กจากภาคเหนือหรือแท่งทองสัมฤทธิ์ได้หรือ?