19. “ข้าพเจ้าร้องเรียกบรรดาพันธมิตรของข้าพเจ้าแต่พวกเขาก็ทรยศหักหลังข้าพเจ้าบรรดาปุโรหิตและผู้อาวุโสทั้งหลายของข้าพเจ้าพินาศย่อยยับในกรุงขณะพวกเขาค้นหาอาหารเพื่อประทังชีวิต
20. “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรเถิดว่าข้าพระองค์ทุกข์ยากมากเพียงไร!จิตใจร้อนรุ่ม ดวงใจสับสนวุ่นวายอยู่ภายในเพราะข้าพระองค์ได้กบฏอย่างที่สุดนอกบ้านมีแต่คมดาบคร่าชีวิตลูกหลานในบ้านมีแต่ความตาย
21. “ผู้คนได้ยินเสียงครวญครางของข้าพระองค์แต่ไม่มีใครปลอบโยนข้าพระองค์ศัตรูทั้งปวงได้ยินถึงความทุกข์ยากลำเค็ญของข้าพระองค์ก็กระหยิ่มลิงโลดในสิ่งที่พระองค์ได้ทรงทำขอทรงนำวันนั้นที่ทรงประกาศไว้มาถึงเพื่อพวกเขาจะได้เป็นเหมือนข้าพระองค์