พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 15:7-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. หากมีคนยากจนท่ามกลางพี่น้องในเมืองใดของดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน อย่านิ่งดูดายหรือไม่ยอมเห็นใจช่วยเหลือเขา

8. จงใจกว้างเอื้อเฟื้อให้เขายืมตามที่เขาจำเป็น

9. จงระวัง อย่ามีความคิดชั่วร้ายว่า “ปีที่เจ็ดซึ่งเป็นปีแห่งการยกหนี้สินใกล้จะมาถึงแล้ว” ก็เลยไร้น้ำใจไม่ยอมให้อะไรแก่พี่น้องผู้ยากไร้ เขาอาจร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วจะถือเป็นความผิดบาปของท่าน

10. ท่านจงให้เขายืมด้วยใจกว้างขวางและอย่ามีใจคิดเสียดาย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรท่านในกิจการงานทุกอย่างและทุกสิ่งที่ท่านทำ

11. จะมีคนจนในแผ่นดินเสมอ ฉะนั้นข้าพเจ้าจึงกำชับให้ท่านเอื้อเฟื้อแก่พี่น้อง คนยากไร้ ผู้ขัดสนในดินแดนของท่าน

12. หากพี่น้องชาวฮีบรูไม่ว่าชายหรือหญิง ขายตัวเป็นทาสและรับใช้ท่านมาครบหกปี ท่านต้องปล่อยเขาเป็นไทในปีที่เจ็ด

13. และอย่าปล่อยเขาไปมือเปล่า

14. จงมีน้ำใจให้ของจากฝูงสัตว์ ลานนวดข้าว และบ่อย่ำองุ่นแก่เขาด้วย จงแบ่งปันให้เขาตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน

15. จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่าน ด้วยเหตุนี้ข้าพเจ้าจึงแจ้งพระบัญชานี้แก่ท่านในวันนี้

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 15