พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

เฉลยธรรมบัญญัติ 12:7-26 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

7. ท่านกับครอบครัวจะเลี้ยงฉลองกันต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่นั่น และจะชื่นชมยินดีในทุกสิ่งที่ท่านทำ เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน

8. ท่านอย่าทำตามใจชอบอย่างที่ท่านทำอยู่ที่นี่ในขณะนี้

9. เนื่องจากท่านยังไม่ได้เข้าสู่ที่พักและดินแดนกรรมสิทธิ์ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะประทานแก่ท่าน

10. แต่ท่านจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนเข้าไปตั้งถิ่นฐานในดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานเป็นมรดก และพระองค์จะให้ท่านพักสงบจากศัตรูรอบด้าน เพื่อท่านจะมีชีวิตอย่างปลอดภัย

11. เมื่อนั้นท่านจงนำทุกสิ่งที่ข้าพเจ้ากำชับไว้ คือเครื่องเผาบูชาและของถวายต่างๆ สิบลดและของถวายพิเศษ และทรัพย์สินที่ดีทั้งหลายที่ท่านได้ปฏิญาณไว้แด่องค์พระผู้เป็นเจ้ามายังสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกให้เป็นที่ประทับเพื่อพระนามของพระองค์

12. จงชื่นชมยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่นั่น ทั้งท่าน บุตรชายบุตรสาว คนใช้ชายหญิงของท่าน และคนเผ่าเลวีในเมืองของท่านซึ่งไม่มีกรรมสิทธิ์ส่วนแบ่งของตนเอง

13. จงระวัง อย่าถวายเครื่องเผาบูชาที่ไหนๆ ตามใจชอบ

14. จงถวายเครื่องบูชาเหล่านั้นเฉพาะในสถานที่ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเลือกในเขตเผ่าใดเผ่าหนึ่งเท่านั้น และจงทำทุกสิ่งที่นั่นตามที่ข้าพเจ้าได้กำชับท่านไว้

15. อย่างไรก็ตามท่านอาจฆ่าสัตว์ในเมืองใดๆ และรับประทานเนื้อได้มากเท่าที่ต้องการตามที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงอวยพรท่าน เหมือนที่ท่านฆ่าละมั่งและกวางเพื่อรับประทานอยู่ในขณะนี้ ทั้งผู้ที่เป็นมลทินและไม่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีก็รับประทานได้ด้วย

16. แต่อย่ารับประทานเลือด จงเทลงบนพื้นเหมือนเทน้ำ

17. อย่ารับประทานส่วนใดๆ ของสิ่งเหล่านี้ในเมืองของท่าน ไม่ว่าจะเป็นสิบลดของข้าว เหล้าองุ่นใหม่ น้ำมัน หรือลูกหัวปีจากฝูงแพะแกะและฝูงวัว หรือสิ่งใดๆ ซึ่งท่านทูลปฏิญาณว่าจะถวายแด่พระเจ้า ของถวายตามความสมัครใจ หรือของถวายพิเศษ

18. ทั้งท่าน บุตรชายบุตรสาว คนใช้ชายหญิงของท่าน และคนเลวีจากเมืองของท่านจะต้องนำสิ่งเหล่านี้มารับประทานต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงเลือก และจงปีติยินดีต่อหน้าพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านในทุกสิ่งที่ท่านทำ

19. อย่าละเลยชนเลวีตราบเท่าที่ท่านอาศัยในดินแดนของท่าน

20. เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านได้ทรงขยายพรมแดนตามที่ทรงสัญญาไว้ และท่านอยากรับประทานเนื้อสัตว์ พร้อมกับกล่าวว่า “ข้าพเจ้าอยากกินเนื้อ” ท่านก็กินได้มากเท่าที่ต้องการ

21. หากสถานที่ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกเป็นที่สถาปนาพระนามของพระองค์นั้นอยู่ไกลเกินไปสำหรับท่าน ท่านก็สามารถฆ่าสัตว์จากฝูงแพะแกะและฝูงวัวที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ประทานตามที่ข้าพเจ้ากำชับไว้ และรับประทานในเมืองของท่านมากน้อยตามความต้องการ

22. เหมือนที่ท่านรับประทานละมั่งหรือกวางอยู่ในขณะนี้ และแม้แต่ผู้ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีก็สามารถรับประทานเนื้อนั้นได้

23. แต่จงแน่ใจว่าท่านไม่ได้รับประทานเลือดเพราะเลือดเป็นชีวิต อย่ารับประทานชีวิตพร้อมกับเนื้อ

24. ท่านต้องไม่รับประทานเลือด จงเทเลือดลงบนพื้นดินเหมือนเทน้ำ

25. อย่ารับประทานเลือด เพื่อจะเป็นผลดีแก่ท่านและบุตรหลาน เนื่องจากท่านได้ทำสิ่งที่ถูกต้องในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้า

26. แต่ของถวายแด่พระเจ้าและสิ่งใดๆ ซึ่งท่านปฏิญาณไว้ จะต้องนำไปยังสถานที่ซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือก

อ่านบทที่สมบูรณ์ เฉลยธรรมบัญญัติ 12