1. ในรัชกาลกษัตริย์อาหัสแห่งยูดาห์ โอรสของโยธามซึ่งเป็นโอรสของอุสซียาห์ กษัตริย์เรซีนแห่งอารัม และกษัตริย์เปคาห์แห่งอิสราเอล โอรสของเรมาลิยาห์ กรีธาทัพมาโจมตีเยรูซาเล็ม แต่ยึดเมืองไม่ได้
2. เมื่อข่าวมาถึงราชวงศ์ของดาวิดว่า “อารัมร่วมเป็นพันธมิตรกับเอฟราอิม” ทั้งจิตใจของอาหัสและราษฎรก็หวาดหวั่นเหมือนต้นไม้ในป่าสั่นสะท้านกลางพายุ
3. แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอิสยาห์ว่า “เจ้ากับเชอารยาชูบบุตรของเจ้า จงออกไปพบอาหัสที่ปลายท่อน้ำของอ่างเก็บน้ำด้านบน ในทางที่จะไปลานซักฟอก
4. จงกล่าวกับเขาว่า ‘ให้ระวัง นิ่งสงบ อย่ากลัวเลย อย่าเสียขวัญเพราะดุ้นฟืนที่กำลังจะมอดทั้งสองนี้ คือความเกรี้ยวกราดของกษัตริย์เรซีนแห่งอารัมและของบุตรเรมาลิยาห์
5. อารัม เอฟราอิม และบุตรของเรมาลิยาห์คบคิดกันทำลายล้างเจ้า และพูดกันว่า
6. “ให้เราบุกยูดาห์ ยึดดินแดนมาแบ่งกัน และตั้งบุตรของทาเบเอลขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองที่นี่”
7. แต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“‘จะไม่เป็นไปเช่นนั้นจะไม่เกิดขึ้น
8. เพราะหัวของอารัมคือดามัสกัสและหัวของดามัสกัสคือเรซีนเท่านั้นเอฟราอิมก็เช่นกัน ภายในหกสิบห้าปีจะถูกบดขยี้ไม่เหลือเป็นชนชาติ
9. หัวของเอฟราอิมคือสะมาเรียและหัวของสะมาเรียก็เป็นแค่บุตรของเรมาลิยาห์หากเจ้าไม่ตั้งมั่นในความเชื่อเจ้าก็ไม่อาจยืนอยู่ได้เลย’ ”
10. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับอาหัสอีกครั้งว่า
11. “จงขอหมายสำคัญจากพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า ไม่ว่าจะในที่ลึกที่สุดหรือในที่สูงที่สุดก็ได้”