2. มือของเราเองไม่ใช่หรือที่ได้สร้างสิ่งทั้งปวงเหล่านี้และมันก็มีชีวิตขึ้นมา?” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“นี่ต่างหากที่เรายกย่องคือผู้ที่ถ่อมใจและมีจิตใจสำนึกผิดและตัวสั่นเพราะถ้อยคำของเรา
3. แต่ผู้ใดก็ตามที่ถวายวัวเป็นเครื่องบูชาก็เหมือนผู้ที่ฆ่าคนและผู้ที่ถวายลูกแกะก็เหมือนผู้ที่หักคอสุนัขผู้ใดถวายเครื่องธัญบูชาก็เหมือนผู้ที่ถวายเลือดหมูผู้ใดเผาเครื่องหอมก็เหมือนผู้ที่นมัสการรูปเคารพพวกเขาเลือกหนทางของตัวเองจิตวิญญาณของเขาชื่นชมในสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของตน
4. ดังนั้นเราเลือกที่จะปฏิบัติต่อเขาอย่างรุนแรงและนำสิ่งที่เขาหวาดกลัวมายังเขาด้วยเพราะเมื่อเราร้องเรียก ไม่มีใครตอบเมื่อเราพูด ไม่มีใครรับฟังพวกเขาทำชั่วต่อหน้าต่อตาเราและเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ”
5. จงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าท่านผู้ตัวสั่นเพราะถ้อยคำของพระองค์“พี่น้องของเจ้าซึ่งเกลียดชังเจ้าและขับไล่ไสส่งเจ้าเนื่องด้วยนามของเราได้กล่าวว่า‘ขอให้พระเกียรติสิริมีแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าขอให้เราเห็นความชื่นชมยินดีของเจ้า!’กระนั้นพวกเขาจะต้องอับอายขายหน้า
6. จงฟังเสียงดังสนั่นจากนครนั้นเถิดจงฟังเสียงจากพระวิหารนั้น!เป็นเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบสนองบรรดาศัตรูของพระองค์อย่างสาสม
7. “ยังไม่ทันเจ็บท้องเธอก็คลอดยังไม่ทันเจ็บปวดเธอก็ให้กำเนิดลูกชาย
8. ใครบ้างเคยได้ยินเรื่องแบบนี้?ใครบ้างเคยเห็นเรื่องเช่นนี้?ประเทศหนึ่งจะถือกำเนิดขึ้นภายในวันเดียวหรือชนชาติหนึ่งจะเกิดขึ้นภายในชั่วครู่เดียวได้หรือ?ถึงกระนั้นศิโยนเจ็บท้องไม่ทันไรก็คลอดลูกๆ ออกมาแล้ว
9. เรานำมาถึงกำหนดคลอดแล้วจะไม่ปล่อยให้คลอดออกมาได้หรือ?” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น“เราปิดครรภ์ไว้เมื่อนำมาถึงเวลาคลอดหรือ?”พระเจ้าของท่านตรัสดังนั้น
10. “จงชื่นชมยินดีกับเยรูซาเล็มและเปรมปรีดิ์กับเธอเถิดท่านทั้งปวงที่รักเธอจงปลื้มปีติอย่างเต็มเปี่ยมร่วมกับเธอเถิดท่านผู้ไว้ทุกข์ให้เธอ
11. เพราะท่านจะเลี้ยงดูและอิ่มใจในอ้อมอกอันปลอบโยนของเธอท่านจะดื่มด่ำและปีติยินดีในความอุดมสมบูรณ์อันล้นเหลือของเธอ”