3. “เราย่ำบ่อองุ่นแต่ลำพังไม่มีใครจากชาติใดๆ อยู่กับเราเรากระทืบพวกเขาด้วยความโกรธและเหยียบย่ำพวกเขาด้วยความพิโรธเลือดของพวกเขาเปรอะเปื้อนเสื้อผ้าของเราและเราได้ทำให้เสื้อผ้าของเราเปื้อนไปหมด
4. เพราะเราได้กำหนดวันแก้แค้นไว้ในใจและปีแห่งการไถ่ของเราก็มาถึงแล้ว
5. เรามองดูแต่ไม่มีใครมาช่วยเราตกใจที่ไม่มีผู้ใดสนับสนุนมือของเราเองจึงนำความรอดมาเพื่อเราและความพิโรธของเราเองที่ชูเราไว้
6. เราบดขยี้นานาประชาชาติด้วยความโกรธของเราด้วยความพิโรธของเรา เราทำให้เขามึนเมาและหลั่งเลือดชโลมดิน”
7. ข้าพเจ้าจะกล่าวถึงพระกรุณาขององค์พระผู้เป็นเจ้าเล่าถึงพระราชกิจอันควรแก่การสรรเสริญถึงสิ่งทั้งปวงที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำเพื่อเราสิ่งดีนานัปการที่ทรงทำเพื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลตามพระเมตตาและพระกรุณาธิคุณอันเหลือล้นของพระองค์