1. คนชอบธรรมพินาศไป และไม่มีใครใส่ใจคนที่ดำเนินในทางของพระเจ้าถูกคร่าไปและไม่มีใครเข้าใจว่าคนชอบธรรมถูกรับไปเพื่อให้พ้นจากความเลวร้าย
2. บรรดาผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรมเข้าสู่สันติสุขพวกเขาได้พักสงบเมื่อพวกเขาตาย
3. “ส่วนเจ้า จงมาที่นี่ เจ้าลูกแม่มดหมอผีเจ้าผู้เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของคนล่วงประเวณีและหญิงโสเภณี!
4. เจ้าเย้ยหยันใคร?เจ้าหัวเราะเยาะใคร?เจ้าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ใคร?เจ้าเป็นเทือกเถาเหล่ากอของคนทรยศและเป็นวงศ์วานของคนโกหกไม่ใช่หรือ?
5. เจ้าเร่าร้อนด้วยราคะในหมู่ต้นโอ๊กและใต้ต้นไม้ใบดกทุกต้นเจ้าสังเวยลูกของเจ้าในหุบเขาลึกและใต้ชะง่อนผา
6. รูปเคารพท่ามกลางหินเรียบในหุบเขาลึกเป็นส่วนของเจ้าพระเหล่านั้นเป็นส่วนของเจ้าใช่ เจ้าได้ถวายเครื่องดื่มบูชาและเครื่องธัญบูชาแก่พวกมันเพราะสิ่งเหล่านี้ เราควรจะยกโทษให้เจ้าหรือ?
7. เจ้าได้ตั้งเตียงไว้บนภูเขาสูงเด่นเจ้าขึ้นไปถวายเครื่องบูชาของเจ้าที่นั่น
8. ข้างหลังประตูและเสาประตูของเจ้าเจ้าได้ตั้งสัญลักษณ์นอกศาสนาไว้เจ้าละทิ้งเรา เจ้าเปิดผ้าคลุมเตียงเจ้าขึ้นไปบนเตียงและเปิดกว้างเจ้าทำสัญญากับบรรดาเจ้าของเตียงที่เจ้ารักและมองดูความเปลือยเปล่าของเขา
9. เจ้าไปหาพระโมเลคพร้อมกับน้ำมันมะกอกและเพิ่มน้ำหอมของเจ้าเจ้าส่งคณะทูตของเจ้าไปไกลถึงขนาดลงไปยังแดนผู้ตาย!
10. เจ้าอ่อนระโหยไปเพราะวิถีทางของเจ้าแต่เจ้าก็ไม่เคยพูดว่า ‘หมดหวัง’เจ้าฟื้นกำลังตัวเองเจ้าจึงไม่อ่อนเปลี้ยไป
11. “เจ้าเกรงกลัวใครหนักหนา?จึงได้ไม่ซื่อสัตย์ต่อเราไม่นึกถึงเราและไม่ใคร่ครวญสิ่งนี้ในใจเป็นเพราะเรานิ่งเงียบอยู่นานอย่างนั้นหรือเจ้าจึงไม่ยำเกรงเรา?
12. เราจะเปิดเผยความชอบธรรมและการกระทำทั้งหลายของเจ้าแต่มันจะไม่เป็นประโยชน์อันใดแก่เจ้า