1. ใครเล่าได้เชื่อถ้อยคำของเราและพระกรขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้สำแดงแก่ผู้ใด?
2. เขาผู้นั้นเจริญขึ้นต่อหน้าพระองค์เหมือนหน่ออ่อนและเหมือนรากที่โผล่ออกมาบนพื้นดินแห้งเขาไม่มีความงามหรือความโอ่อ่าตระการที่จะดึงดูดเรารูปลักษณ์ของเขาไม่มีอะไรชวนให้ปรารถนา
3. เขาถูกมนุษย์ดูหมิ่นและทอดทิ้งเป็นคนเจ้าทุกข์และคุ้นเคยกับความทุกข์ทรมานเป็นคนที่ใครๆ เบือนหน้าหนีเขาถูกเหยียดหยาม และเราก็ไม่นับถือเขา
4. แน่ทีเดียว เขารับความอ่อนแอทั้งหลายของเราและแบกรับความทุกข์โศกของเราไปถึงกระนั้นเรากลับถือว่าเขาถูกพระเจ้าตีคือถูกพระองค์โบยตีและทรมาน
5. แต่เขาถูกแทงเพราะการล่วงละเมิดของเราเขาบอบช้ำเพราะความชั่วช้าของเราเขารับโทษทัณฑ์เพื่อเราจะมีสันติสุขบาดแผลของเขาทำให้เราได้รับการรักษาให้หาย
6. เราทุกคนหลงเตลิดไปเหมือนแกะแต่ละคนหันไปตามทางของตนและองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงวางความชั่วช้าของเราทุกคนไว้บนตัวเขา
7. เขาถูกกดขี่ข่มเหงและทนทุกข์ทรมานแต่ก็ไม่เคยปริปากเลยเขาถูกนำตัวไปเหมือนลูกแกะที่ถูกนำไปฆ่าและเหมือนแกะที่เงียบอยู่ต่อหน้าคนตัดขนเขาก็ไม่ได้ปริปากเช่นกัน
8. เขาถูกนำตัวออกไปโดยการกดขี่ข่มเหงและการพิพากษาและใครเล่าจะพูดถึงเชื้อสายของเขาได้เพราะเขาถูกตัดขาดจากดินแดนผู้มีชีวิตเขาถูกตีเพราะการล่วงละเมิดของประชากรของเรา
9. เขาถูกฝังในหลุมศพร่วมกับคนชั่วและฝังร่วมกับเศรษฐีในความตายของเขาทั้งๆ ที่เขาไม่เคยทำอะไรรุนแรงไม่เคยพูดคำโกหกหลอกลวง