1. ใครเล่าได้เชื่อถ้อยคำของเราและพระกรขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้สำแดงแก่ผู้ใด?
2. เขาผู้นั้นเจริญขึ้นต่อหน้าพระองค์เหมือนหน่ออ่อนและเหมือนรากที่โผล่ออกมาบนพื้นดินแห้งเขาไม่มีความงามหรือความโอ่อ่าตระการที่จะดึงดูดเรารูปลักษณ์ของเขาไม่มีอะไรชวนให้ปรารถนา
3. เขาถูกมนุษย์ดูหมิ่นและทอดทิ้งเป็นคนเจ้าทุกข์และคุ้นเคยกับความทุกข์ทรมานเป็นคนที่ใครๆ เบือนหน้าหนีเขาถูกเหยียดหยาม และเราก็ไม่นับถือเขา
4. แน่ทีเดียว เขารับความอ่อนแอทั้งหลายของเราและแบกรับความทุกข์โศกของเราไปถึงกระนั้นเรากลับถือว่าเขาถูกพระเจ้าตีคือถูกพระองค์โบยตีและทรมาน