5. องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า “และบัดนี้เรามีอะไรที่นี่บ้าง?“เพราะประชากรของเราถูกพาตัวไปเปล่าๆและผู้ครอบครองเขาก็เย้ยหยัน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น“ตลอดทั้งวันนามของเราถูกหมิ่นประมาทอยู่เสมอ
6. ดังนั้นประชากรของเราจะรู้จักนามของเราเพราะฉะนั้นในวันนั้นเขาจะรู้ว่าเราเองเป็นผู้บอกไว้ล่วงหน้าใช่ เป็นเราเอง”
7. เท้าของผู้นำข่าวดีมาบนภูเขาช่างงดงามยิ่งนักผู้ประกาศสันติภาพผู้แจ้งข่าวดีผู้ประกาศความรอดผู้กล่าวกับศิโยนว่า“พระเจ้าของเจ้าทรงครอบครอง!”
8. จงฟังเถิด! พวกยามของเจ้าส่งเสียงร้องร่วมกันโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดีเมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จกลับมายังศิโยนพวกเขาจะเห็นกับตา
9. จงร่วมกันเปล่งเสียงร้องเพลงเบิกบานเถิดซากปรักหักพังของเยรูซาเล็มเอ๋ยเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปลอบโยนประชากรของพระองค์แล้วพระองค์ได้ทรงไถ่เยรูซาเล็มแล้ว
10. องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงเผยพระกรอันบริสุทธิ์ต่อหน้าต่อตาประชาชาติทั้งปวงทั่วโลกจะเห็นความรอดแห่งพระเจ้าของเรา
11. ไปเถิด ไปเสีย จงออกจากที่นั่น!อย่าแตะต้องสิ่งมลทิน!จงออกมาจากที่นั่น และรักษาตัวให้บริสุทธิ์พวกเจ้าผู้อัญเชิญภาชนะขององค์พระผู้เป็นเจ้า
12. แต่เจ้าจะไม่จากมาด้วยความรีบร้อนหรือเตลิดหนีมาเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จนำหน้าเจ้าพระเจ้าแห่งอิสราเอลจะทรงระวังหลังให้เจ้า
13. ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะทำการอย่างชาญฉลาดเขาจะได้รับการยกย่องเทิดทูนและสดุดีอย่างสูงส่ง
14. คนเป็นอันมากตื่นตะลึงเพราะเขาเพราะรูปลักษณ์ของเขาเสียโฉมไปจนไม่มีใครเหมือนและรูปร่างของเขาก็เสียไปจนดูไม่เหมือนมนุษย์