20. ลูกหลานซึ่งเกิดในช่วงที่เจ้าเป็นเชลยจะพูดให้เจ้าได้ยินว่า‘ที่นี่คับแคบเกินไปสำหรับเราขอที่อาศัยกว้างขวางกว่านี้เถิด’
21. แล้วเจ้าจะรำพึงว่า‘ใครหนอได้ให้กำเนิดคนทั้งหมดนี้แก่เรา?เราถูกพลัดพรากและเป็นหมันตกเป็นเชลยและถูกทอดทิ้งใครหนอเลี้ยงดูคนเหล่านี้ขึ้นมา?เราถูกทิ้งไว้เดียวดายแล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน?’ ”
22. พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“ดูเถิด เราจะส่งสัญญาณแก่บรรดาชนชาติต่างๆเราจะชูธงของเราให้ชนชาติทั้งหลายพวกเขาจะอุ้มลูกชายของเจ้าไว้ในอ้อมแขนพากลับมาหาเจ้าส่วนลูกสาวของเจ้าจะให้ขี่คอเขามา
23. กษัตริย์ทั้งหลายจะเป็นพ่อบุญธรรมของเจ้าและราชินีทั้งหลายเป็นแม่ผู้เลี้ยงดูเจ้าพวกเขาจะหมอบกราบซบหน้าลงที่พื้นตรงหน้าเจ้าเขาจะเลียธุลีแทบเท้าเจ้าเมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ผู้ที่หวังในเราจะไม่ผิดหวัง”
24. จะแย่งชิงเหยื่อไปจากนักรบหรือจะช่วยเชลยจากบรรดาผู้ดุร้ายได้หรือ?
25. แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“เชลยจะถูกริบคืนจากนักรบสิ่งที่ถูกปล้นจะถูกริบคืนจากผู้ดุร้ายเราจะต่อสู้กับบรรดาผู้ที่ต่อสู้เจ้าและเราจะช่วยลูกๆ ของเจ้าให้รอด
26. เราจะทำให้ผู้ที่กดขี่ข่มเหงเจ้ากินเนื้อของตนเองพวกเขาจะเมาด้วยเลือดของตนเองเหมือนเมาเหล้าองุ่นและมวลมนุษยชาติจะรู้ว่าเรา พระยาห์เวห์ คือพระผู้ช่วยให้รอดของเจ้าเป็นพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์ทรงฤทธิ์ของยาโคบ”