11. เราจะเปลี่ยนภูเขาทุกลูกของเราให้เป็นทางเรียบและทางหลวงของเราจะถูกยกขึ้น
12. ดูเถิด พวกเขาจะมาจากแดนไกลบางคนมาจากทางเหนือ บางคนมาจากทางตะวันตกบางคนก็มาจากอัสวาน”
13. ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงโห่ร้องยินดีโลกเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ภูเขาทั้งหลายเอ๋ย จงเปล่งเสียงร้องเพลง!เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปลอบโยนประชากรของพระองค์และจะทรงเอ็นดูสงสารผู้ที่ทุกข์ทรมานของพระองค์
14. แต่ศิโยนกล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดทิ้งข้าแล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลืมข้าไปแล้ว”
15. “แม่จะลืมลูกน้อยในอกและจะไม่เอ็นดูสงสารลูกที่นางให้กำเนิดได้หรือ?แม้นางอาจจะลืมได้แต่เราจะไม่ลืมเจ้า!
16. ดูเถิด เราได้สลักชื่อของเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรากำแพงของเจ้าอยู่ตรงหน้าเราเสมอ
17. ลูกๆ ของเจ้ารีบรุดมาและบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าเริศร้างก็ไปจากเจ้า
18. เงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ เถิดลูกๆ ทั้งหมดของเจ้าพากันมาหาเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใดพวกเขาจะเป็นเครื่องประดับตกแต่งของเจ้าฉันนั้นเจ้าจะเหมือนเจ้าสาว มีพวกเขาเป็นอาภรณ์ประดับ
19. “ถึงแม้ว่าเจ้าถูกทำให้เป็นซากปรักหักพังและเริศร้างดินแดนของเจ้าถูกทิ้งร้างแต่บัดนี้เจ้าจะกลับคับแคบเกินไปสำหรับประชากรของเจ้าและผู้ที่ล้างผลาญเจ้าจะไปไกลลิบลับ
20. ลูกหลานซึ่งเกิดในช่วงที่เจ้าเป็นเชลยจะพูดให้เจ้าได้ยินว่า‘ที่นี่คับแคบเกินไปสำหรับเราขอที่อาศัยกว้างขวางกว่านี้เถิด’
21. แล้วเจ้าจะรำพึงว่า‘ใครหนอได้ให้กำเนิดคนทั้งหมดนี้แก่เรา?เราถูกพลัดพรากและเป็นหมันตกเป็นเชลยและถูกทอดทิ้งใครหนอเลี้ยงดูคนเหล่านี้ขึ้นมา?เราถูกทิ้งไว้เดียวดายแล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน?’ ”
22. พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า“ดูเถิด เราจะส่งสัญญาณแก่บรรดาชนชาติต่างๆเราจะชูธงของเราให้ชนชาติทั้งหลายพวกเขาจะอุ้มลูกชายของเจ้าไว้ในอ้อมแขนพากลับมาหาเจ้าส่วนลูกสาวของเจ้าจะให้ขี่คอเขามา
23. กษัตริย์ทั้งหลายจะเป็นพ่อบุญธรรมของเจ้าและราชินีทั้งหลายเป็นแม่ผู้เลี้ยงดูเจ้าพวกเขาจะหมอบกราบซบหน้าลงที่พื้นตรงหน้าเจ้าเขาจะเลียธุลีแทบเท้าเจ้าเมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ผู้ที่หวังในเราจะไม่ผิดหวัง”
24. จะแย่งชิงเหยื่อไปจากนักรบหรือจะช่วยเชลยจากบรรดาผู้ดุร้ายได้หรือ?