1. จงฟังข้าพเจ้าเถิด บรรดาเกาะแก่งทั้งหลายเอ๋ยชนชาติไกลโพ้นทั้งหลาย ฟังทางนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ข้าพเจ้ายังไม่เกิดทรงเอ่ยชื่อข้าพเจ้าตั้งแต่ข้าพเจ้าถือกำเนิด
2. พระองค์ทรงทำให้ปากของข้าพเจ้าเหมือนดาบคมกริบทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในร่มเงาแห่งพระหัตถ์ทรงทำให้ข้าพเจ้าเป็นลูกธนูคมปลาบและทรงเก็บข้าพเจ้าไว้ในแล่งธนูของพระองค์
3. พระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อิสราเอล เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราเราจะสำแดงเกียรติบารมีของเราในตัวเจ้า”
4. แต่ข้าพเจ้ากล่าวว่า “ข้าพเจ้าตรากตรำไปอย่างไร้จุดหมายลงแรงไปโดยเปล่าประโยชน์และไร้ค่าถึงกระนั้นสิ่งที่ข้าพเจ้าควรได้ก็อยู่ในพระหัตถ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าบำเหน็จของข้าพเจ้าอยู่ที่พระเจ้าของข้าพเจ้า”
5. และบัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่าพระองค์ผู้ทรงสร้างข้าพเจ้าในครรภ์มารดา เพื่อให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์เพื่อนำยาโคบกลับมายังพระองค์และรวบรวมอิสราเอลมายังพระองค์เองเพราะข้าพเจ้ามีเกียรติในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าและพระเจ้าทรงเป็นพละกำลังของข้าพเจ้า
6. พระองค์ตรัสว่า“เป็นการเล็กน้อยเกินไปที่จะให้เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราเพื่อฟื้นฟูชนเผ่าต่างๆ ของยาโคบให้กลับสู่สภาพเดิมและนำชนอิสราเอลเหล่านั้นซึ่งเราสงวนไว้กลับมาหาเราเราจะให้เจ้าเป็นแสงสว่างสำหรับชนต่างชาติด้วยเพื่อเจ้าจะนำความรอดของเราไปจนถึงสุดปลายแผ่นดินโลก”