พันธสัญญาเดิม

พันธสัญญาใหม่

อิสยาห์ 48:11-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

11. เพราะเห็นแก่เราเอง เราทำการนี้เพราะเห็นแก่เราเองเราจะปล่อยให้ตัวเองเสียชื่อได้อย่างไร?เกียรติสิริของเรา เราไม่ยกให้ใครอื่น

12. “ยาโคบเอ๋ย จงฟังเราอิสราเอลซึ่งเราเรียกมาเราคือผู้นั้นเราคือปฐมและอวสาน

13. มือของเราเองนี่แหละที่วางฐานรากของโลกมือขวาของเราคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมาเมื่อเราเรียกมันก็มาชุมนุมกัน

14. “เจ้าทุกคนจงมาชุมนุมกันและฟังเถิดรูปเคารพไหนเล่าได้ทำนายสิ่งเหล่านี้ไว้?พันธมิตรที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเลือกสรรไว้จะทำให้ความมุ่งหมายของพระองค์ต่อบาบิโลนสำเร็จพระกรของพระองค์จะลงโทษชาวบาบิโลน

15. เราเองเป็นผู้ลั่นวาจาไว้เราได้เรียกบุคคลผู้นั้นเราจะนำเขามาและเขาจะทำพันธกิจของเขาสำเร็จ

16. “จงเข้ามาใกล้เราและฟังเถิด“นับตั้งแต่แรกที่เราลั่นวาจาไว้ เราไม่ได้พูดแบบลับๆเราอยู่ที่นั่นแล้วตั้งแต่มันเกิดขึ้น”และบัดนี้พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงใช้ข้าพเจ้ามาด้วยพระวิญญาณของพระองค์

17. องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ไถ่ของท่านองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลตรัสว่า“เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าผู้สอนเจ้าว่าอะไรดีที่สุดสำหรับเจ้าผู้นำเจ้าไปตามทางที่เจ้าควรไป

18. ถ้าเพียงแต่เจ้าใส่ใจในคำบัญชาของเราป่านนี้เจ้าก็มีสันติสุขหลั่งไหลดั่งแม่น้ำมีความชอบธรรมเหมือนคลื่นในทะเล

19. ลูกหลานของเจ้าจะเป็นเหมือนเม็ดทรายเหมือนเมล็ดข้าวนับไม่ถ้วนชื่อของพวกเขาจะไม่ถูกตัดออกหรือถูกทำลายไปต่อหน้าเรา”

20. จงออกจากบาบิโลนหนีให้พ้นจากชาวบาบิโลน!จงประกาศเช่นนี้ด้วยเสียงโห่ร้องยินดีจงป่าวร้องเถิดจงแจ้งไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลกว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่ยาโคบผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว”

21. พวกเขาไม่กระหายเมื่อพระองค์ทรงนำพวกเขาผ่านทะเลทรายพระองค์ทรงทำให้น้ำไหลออกจากศิลาเพื่อพวกเขาพระองค์ทรงแยกศิลาและน้ำก็พุ่งขึ้นมา

22. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ไม่มีสันติสุขสำหรับคนชั่ว”

อ่านบทที่สมบูรณ์ อิสยาห์ 48