1. “จงฟังเถิด วงศ์วานของยาโคบเอ๋ยเจ้าซึ่งได้ชื่อตามอิสราเอลและสืบเชื้อสายจากยูดาห์เจ้าผู้ปฏิญาณในพระนามของพระยาห์เวห์และอ้างพระเจ้าแห่งอิสราเอลแต่ไม่ใช่ด้วยความจริงหรือความชอบธรรม
2. เจ้าผู้อ้างตนเป็นพลเมืองของนครศักดิ์สิทธิ์และพึ่งในพระเจ้าแห่งอิสราเอลผู้ทรงพระนามว่าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์
3. เราได้กล่าวถึงสิ่งเก่าก่อนไว้ล่วงหน้านานมาแล้วเราเองได้พูดไว้และบอกให้รู้ทั่วกันแล้วเราก็ทำตามนั้นทันที มันก็เป็นไป
4. เพราะเรารู้ว่าเจ้าดื้อด้านหัวแข็งเพียงไรเอ็นคอของเจ้าเป็นเหล็กหน้าผากของเจ้าคือทองสัมฤทธิ์
5. ฉะนั้นเราจึงบอกสิ่งเหล่านี้แก่เจ้าไว้ล่วงหน้านานแล้วก่อนที่มันจะเกิดขึ้น เราก็ได้แจ้งเจ้าแล้วเพื่อเจ้าจะไม่อาจพูดได้ว่า‘รูปเคารพของข้าพเจ้าทำสิ่งเหล่านี้เทวรูปไม้และพระโลหะของข้าพเจ้าบัญชาให้เกิดขึ้น’
6. เจ้าได้ยินถึงสิ่งเหล่านี้มาแล้ว จงพิเคราะห์ดูให้ถี่ถ้วนเจ้าจะไม่ยอมรับหรือ?“นับแต่นี้ไปเราจะแจ้งสิ่งใหม่ๆแจ้งสิ่งเร้นลับที่เจ้าไม่รู้นั้นแก่เจ้า
7. เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นใหม่ ไม่ใช่นานมาแล้วก่อนหน้านี้เจ้าไม่เคยได้ยินมาก่อนเจ้าจึงไม่อาจพูดได้ว่า‘เรารู้แล้ว’
8. เจ้าไม่เคยได้ยินหรือเข้าใจมาก่อนแต่เดิมมาหูของเจ้าไม่ได้เปิดออกเรารู้ดีว่าเจ้าคิดคดทรยศเพียงไรเจ้าได้ชื่อว่ากบฏมาตั้งแต่เกิด
9. เพราะเห็นแก่นามของเรา เราจึงกลั้นโทสะไว้เพราะเห็นแก่เราซึ่งเป็นที่สรรเสริญ เราจึงยับยั้งไว้ไม่ตัดเจ้าออกไป
10. ดูเถิด เราได้ถลุงเจ้า แม้ไม่ใช่อย่างถลุงเงินเราทดสอบเจ้าในเตาหลอมแห่งความทุกข์ระทม
11. เพราะเห็นแก่เราเอง เราทำการนี้เพราะเห็นแก่เราเองเราจะปล่อยให้ตัวเองเสียชื่อได้อย่างไร?เกียรติสิริของเรา เราไม่ยกให้ใครอื่น