7. แต่ในวันนั้นคนนั้นจะร้องว่า“ข้าพเจ้าช่วยอะไรไม่ได้ในบ้านของข้าพเจ้าไม่มีอาหารหรือเสื้อผ้าอย่าให้ข้าพเจ้าเป็นผู้นำประชาชนเลย”
8. เยรูซาเล็มโซซัดโซเซยูดาห์ล้มลงวาจาและความประพฤติของเขาต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้าลบหลู่ดูหมิ่นต่อพระพักตร์อันทรงเกียรติสิริของพระองค์
9. สีหน้าของเขาฟ้องตัวเองพวกเขาอวดบาปของตนเหมือนโสโดมไม่ยับยั้งปิดบังวิบัติแก่เขา!เขานำภัยพิบัติมาสู่ตนเอง
10. จงบอกคนชอบธรรมว่าเขาจะอยู่เย็นเป็นสุขเพราะเขาจะได้ชื่นชมกับผลจากการกระทำของตน
11. วิบัติแก่คนชั่วร้าย! หายนะตกแก่เขา!เขาจะได้รับโทษสาสมกับสิ่งที่มือของเขาได้ทำ
12. เด็กๆ ข่มเหงรังแกประชากรของเราผู้หญิงปกครองพวกเขาประชากรของเราเอ๋ย ผู้นำทางของเจ้าพาเจ้าหลงผิดพวกเขาทำให้เจ้าออกนอกลู่นอกทาง
13. องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับเหนือบัลลังก์ในศาลพระองค์ทรงลุกขึ้นพิพากษาประชากร
14. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิพากษาบรรดาผู้อาวุโสและผู้นำประชากรตรัสว่า “พวกเจ้านี่แหละทำลายสวนองุ่นของเราทรัพย์สินที่ปล้นมาจากคนยากไร้อยู่ในบ้านของเจ้า
15. เจ้าถือดีอย่างไรจึงบังอาจกดขี่ประชากรของเราและบดขยี้ใบหน้าของผู้ยากไร้?”องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนี้
16. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“หญิงชาวศิโยน หยิ่งผยองเดินชูคอทำตาชม้อยชม้ายท่าทางนวยนาดกำไลข้อเท้าส่งเสียงกรุ๋งกริ๋ง