11. นิมิตทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรเลยสำหรับเจ้านอกจากเป็นถ้อยคำที่ถูกปิดผนึกไว้ในหนังสือม้วน และหากเจ้ายื่นหนังสือม้วนให้คนที่อ่านออกและบอกว่า “ช่วยอ่านให้หน่อย” เขาก็จะตอบว่า “อ่านไม่ได้ มันถูกปิดผนึกไว้”
12. หรือหากเจ้ายื่นให้คนที่อ่านไม่ออกและบอกว่า “ช่วยอ่านให้หน่อย” เขาก็จะตอบว่า “อ่านไม่ออก”
13. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“ประชากรเหล่านี้เข้ามาใกล้เราแต่ปากปากของพวกเขาพูดยกย่องเราแต่ใจของพวกเขาห่างไกลจากเราพวกเขานมัสการเราตามกฎเกณฑ์ที่มนุษย์สอนกันมาเท่านั้น
14. ฉะนั้นเราจะทำให้ประชากรเหล่านี้งงงวยอีกครั้งด้วยการอัศจรรย์ซ้อนการอัศจรรย์สติปัญญาของคนมีปัญญาจะพินาศความฉลาดของคนฉลาดจะสูญสิ้น”
15. วิบัติแก่คนเหล่านั้นซึ่งไปยังที่ลึกล้ำเพื่อซ่อนแผนการของตนไว้จากองค์พระผู้เป็นเจ้าเขาซุ่มทำการของตนในที่มืดและคิดว่า“ใครเล่าจะเห็นเรา? ใครเล่าจะรู้ได้?”
16. เจ้าทำให้สิ่งต่างๆ กลับตาลปัตรราวกับว่าช่างปั้นเป็นดินเหนียว!ควรหรือที่สิ่งที่ถูกปั้นจะพูดกับช่างปั้นว่า“ท่านไม่ได้สร้างเรา”?ควรหรือที่หม้อไหจะพูดกับช่างปั้นว่า“ท่านไม่รู้อะไร”?
17. ในไม่ช้าเลบานอนจะไม่กลับกลายเป็นท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์หรือ?และท้องทุ่งอันอุดมสมบูรณ์จะดูเหมือนป่าหรือ?
18. ในวันนั้นคนหูหนวกจะได้ยินถ้อยคำในหนังสือม้วนและคนตาบอดจะมองฝ่าความมัวหม่นและมืดมิดและจะแลเห็น