1. วิบัติแก่เจ้า อารีเอลเอ๋ย อารีเอลนครซึ่งดาวิดตั้งขึ้น!ปีแล้วปีเล่าให้วัฏจักรแห่งเทศกาลของเจ้าวนเวียนไป
2. ถึงกระนั้นเราจะล้อมเมืองอารีเอลเมืองนั้นจะทุกข์โศกและคร่ำครวญจะเป็นเหมือนเตาไฟแท่นบูชาสำหรับเรา
3. เราจะตั้งค่ายโอบล้อมสู้กับเจ้าเราจะสร้างหอรบล้อมรอบเจ้าและก่อเชิงเทินขึ้นสู้กับเจ้า
4. เมื่อตกต่ำลงแล้ว เจ้าจะพูดขึ้นจากพื้นดินคำพูดของเจ้าจะดังแผ่วขึ้นมาจากธุลีเสียงของเจ้าเหมือนเสียงผีดังขึ้นมาจากพื้นโลกเสียงพูดของเจ้าจะกระซิบกระซาบขึ้นมาจากฝุ่นธุลี
5. แต่ศัตรูมากมายของเจ้าจะกลายเป็นเหมือนฝุ่นละเอียดกลุ่มคนอำมหิตจะเป็นเหมือนแกลบปลิวฟุ้งไปกับลมในทันทีทันใด ในพริบตาเดียว
6. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะเสด็จมาด้วยฟ้าคำรน แผ่นดินไหว และเสียงกัมปนาทเสด็จมาด้วยลมกล้า พายุหมุน และเปลวไฟเผาผลาญ
7. แล้วประชาชาติทั้งปวงที่รวมตัวกันมาสู้อารีเอลมาโจมตีอารีเอลกับป้อมของมันและล้อมมันไว้จะเป็นเหมือนฝันเหมือนนิมิตยามค่ำคืน
8. เหมือนคนหิวโหยฝันว่าได้กินแต่เมื่อตื่นขึ้นก็ยังหิวอยู่เหมือนคนกระหายน้ำฝันว่าได้ดื่มแต่พอตื่นก็ยังหมดแรงคอแห้งผากและยังไม่สิ้นความกระหายประชาชาติทั้งปวงที่รวมตัวกันมาต่อสู้ภูเขาศิโยน ก็จะเป็นเช่นนี้
9. จงงงงันและประหลาดใจทำเป็นตาบอดมองอะไรไม่เห็นจงเมามายแต่ไม่ใช่เพราะเหล้าโซซัดโซเซแต่ไม่ใช่เพราะเมรัย
10. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำการหลับใหลมาเหนือเจ้าพระเจ้าทรงปิดตาของเจ้า (คือผู้เผยพระวจนะ)พระองค์ทรงคลุมหัวของเจ้า (คือผู้ทำนาย)
11. นิมิตทั้งหมดนี้ไม่มีอะไรเลยสำหรับเจ้านอกจากเป็นถ้อยคำที่ถูกปิดผนึกไว้ในหนังสือม้วน และหากเจ้ายื่นหนังสือม้วนให้คนที่อ่านออกและบอกว่า “ช่วยอ่านให้หน่อย” เขาก็จะตอบว่า “อ่านไม่ได้ มันถูกปิดผนึกไว้”