1. ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะยกย่องเทิดทูนพระองค์และสรรเสริญพระนามของพระองค์เพราะพระองค์ทรงทำการมหัศจรรย์ตามที่ทรงดำริไว้นานมาแล้วด้วยความซื่อสัตย์อันบริบูรณ์
2. พระองค์ทรงทำให้นครนั้นกลายเป็นซากปรักหักพังเมืองป้อมปราการพังพินาศที่มั่นของชนต่างชาติล่มจมแล้วไม่อาจสร้างขึ้นมาใหม่ได้เลย
3. ดังนั้นชนชาติที่เข้มแข็งจะเทิดพระเกียรติพระองค์ประชาชาติที่อำมหิตจะยำเกรงพระองค์
4. พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของผู้ยากไร้เป็นที่พักพิงสำหรับคนขัดสนซึ่งอยู่ในความทุกข์เป็นป้อมกำบังจากพายุเป็นร่มเงาหลบความร้อนเพราะลมหายใจเข้าออกของคนอำมหิตเหมือนพายุที่พัดกระหน่ำกำแพง
5. และเหมือนความร้อนระอุของถิ่นกันดารพระองค์ทรงสยบการขู่คำรามของคนต่างชาติเหมือนเงาเมฆบรรเทาความร้อนระอุแล้วบทเพลงของคนอำมหิตก็เงียบลง
6. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์จะจัดเตรียมงานเลี้ยงใหญ่บนภูเขาแห่งนี้สำหรับชนชาติทั้งปวงงานเลี้ยงซึ่งมีเหล้าองุ่นและเนื้อชั้นเยี่ยม
7. บนภูเขาแห่งนี้พระองค์จะทรงขจัดผ้าคลุมหน้าซึ่งห่อหุ้มชนชาติทั้งปวงและขจัดม่านซึ่งคลุมมวลประชาชาติ
8. พระองค์จะทรงกลืนความตายไปชั่วนิรันดร์พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตทรงซับหยาดน้ำตาจากทุกใบหน้าและจะทรงขจัดความอัปยศอดสูของประชากรของพระองค์ออกไปจากแผ่นดินโลก องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
9. ในวันนั้นพวกเขาจะกล่าวว่า“แน่นอน นี่คือพระเจ้าของเราเราวางใจพระองค์ และพระองค์ทรงช่วยเรานี่คือองค์พระผู้เป็นเจ้า เราวางใจในพระองค์ให้เรามาชื่นชมยินดีและเปรมปรีดิ์ในความรอดที่พระองค์ประทานเถิด”