5. องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์กำหนดวันหนึ่งไว้เป็นวันชุลมุนวุ่นวาย ยุ่งเหยิง สยดสยองในหุบเขาแห่งนิมิตวันแห่งการทลายกำแพงและการป่าวร้องแก่ภูเขาทั้งหลาย
6. เอลามหยิบแล่งธนูมีพลรถรบและม้าคีร์ถือโล่มา
7. หุบเขาที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบและพลม้าประจำอยู่ที่ประตูเมือง
8. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำจัดเครื่องป้องกันของยูดาห์ออกไปในวันนั้นท่านมองหาอาวุธในตำหนักพนาเลบานอน
9. ท่านเห็นแนวป้องกันของเมืองดาวิดมีช่องโหว่หลายแห่งท่านเก็บน้ำไว้ที่สระล่าง
10. ท่านนับอาคารบ้านเรือนในเยรูซาเล็มและรื้อเรือนมาเสริมกำแพง
11. ท่านสร้างที่กักเก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสองเพื่อรับน้ำของบ่อเดิมแต่ท่านไม่ได้มุ่งมองพระองค์ผู้ทรงทำสิ่งนี้ไม่ใส่ใจพระองค์ผู้ทรงดำริสิ่งนี้ไว้เมื่อนานมาแล้ว
12. องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสเรียกท่านในวันนั้นให้ร่ำไห้และคร่ำครวญให้ทึ้งผมและสวมเสื้อผ้ากระสอบ
13. แต่ดูเถิดกลับกลายเป็นว่ามีแต่ความบันเทิงและการสำมะเลเทเมามีการล้มวัวล้มแกะ กินเนื้อ ดื่มเหล้าองุ่น!ท่านกล่าวว่า “ให้เรากินและดื่มเพราะพรุ่งนี้เราก็ตายแล้ว!”
14. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงเปิดเผยโดยให้ข้าพเจ้าได้ยินว่า “บาปนี้จะไม่ได้รับการอภัยจวบจนวันตายของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนั้น
15. องค์พระผู้เป็นเจ้า พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสว่า“จงไปบอกเชบนาห์ผู้เป็นกรมวังว่า
16. เจ้ามาทำอะไรอยู่ที่นี่?ใครอนุญาตให้เจ้าสกัดอุโมงค์ฝังศพให้ตัวเองบนที่สูงนี้และสกัดศิลาทำเป็นที่พักของเจ้า?