1. พระดำรัสเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิตมีดังนี้ว่าเกิดอะไรขึ้นนี่ทุกคนถึงได้วิ่งขึ้นบนหลังคา
2. โอ เมืองอันเต็มไปด้วยความอึกทึกครึกโครมนครแห่งการจลาจลและความสำมะเลเทเมาผู้ตายไม่ได้ถูกฆ่าด้วยคมดาบทั้งไม่ได้ตายในสงคราม
3. พวกผู้นำของเจ้าหนีไปกันหมดพวกเขายอมจำนนโดยไม่ได้หยิบธนูขึ้นต่อสู้ทุกคนที่ถูกจับได้ต้องกลายเป็นนักโทษเป็นคนที่พ่ายหนีตั้งแต่ศัตรูยังอยู่แต่ไกล
4. ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “ปล่อยข้าพเจ้าร้องไห้อยู่คนเดียวเถอะอย่าพยายามปลอบข้าพเจ้าเลยปล่อยให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาเพราะหายนะของพี่น้องร่วมชาติ”
5. องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์กำหนดวันหนึ่งไว้เป็นวันชุลมุนวุ่นวาย ยุ่งเหยิง สยดสยองในหุบเขาแห่งนิมิตวันแห่งการทลายกำแพงและการป่าวร้องแก่ภูเขาทั้งหลาย
6. เอลามหยิบแล่งธนูมีพลรถรบและม้าคีร์ถือโล่มา