5. ดวงใจของเราร่ำไห้ให้กับโมอับผู้ลี้ภัยของเขาเตลิดหนีไปไกลถึงโศอาร์ไกลถึงเอกลัทเชลีชิยาห์พวกเขาขึ้นไปตามทางสู่ลูฮีทไปพลางร้องไห้พลางพวกเขาคร่ำครวญเกี่ยวกับความย่อยยับของตนไปตลอดทางสู่โฮโรนาอิม
6. ลำน้ำนิมริมแห้งเหือดและหญ้าก็เหี่ยวเฉาพืชพันธุ์หมดสิ้นและไม่มีความเขียวขจีเหลืออยู่
7. ดังนั้นทรัพย์สินที่พวกเขาหามาได้และเก็บสะสมไว้พวกเขาก็แบกข้ามลำห้วยของหมู่ต้นปอปลาร์ไป
8. เสียงร้องของพวกเขาดังก้องไปตลอดชายแดนโมอับเสียงโอดครวญของพวกเขาไปไกลถึงเอกลาอิมเสียงคร่ำครวญหวนไห้ดังไปถึงเบเออร์เอลิม