22. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศว่า“เราจะลุกขึ้นมาต่อสู้พวกเขาเราจะตัดชื่อคนที่เหลืออยู่ทั้งเชื้อสายและวงศ์วานออกจากบาบิโลน” องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น
23. “เราจะทำให้บาบิโลนกลับกลายเป็นถิ่นนกเค้าแมวเต็มไปด้วยหนองบึงและปลักโคลนเราจะกวาดดินแดนนี้ด้วยไม้กวาดแห่งหายนะ”พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น
24. พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ทรงปฏิญาณไว้ว่า“เราวางแผนไว้อย่างไร มันจะเป็นอย่างนั้นแน่นอนและเราประสงค์อย่างไร มันจะเกิดขึ้นตามนั้น
25. เราจะขยี้ทัพอัสซีเรียในดินแดนของเราเราจะเหยียบเขาลงที่ภูเขาของเราเราจะกำจัดแอกจากประชากรของเราและขจัดภาระจากบ่าของพวกเขา”
26. นี่เป็นแผนการที่กำหนดไว้สำหรับโลกทั้งโลกนี่คือพระหัตถ์ซึ่งเงื้อขึ้นเหนือประชาชาติทั้งปวง
27. เพราะพระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงกำหนดไว้ ใครเล่าจะพลิกผันได้?พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา ใครเล่าจะทำให้พระองค์ทรงหดพระหัตถ์กลับไป?
28. ในปีที่กษัตริย์อาหัสสิ้นพระชนม์ มีพระดำรัสจากพระเจ้าดังนี้ว่า
29. ชาวฟีลิสเตียทั้งปวงเอ๋ย อย่ากระหยิ่มยิ้มย่องว่าไม้เรียวที่ฟาดเจ้านั้นหักแล้วจากรากเหง้าของงูตัวนั้นจะเกิดงูพิษเป็นงูเห่าพิษร้ายซึ่งแว้งกัด
30. ผู้ยากไร้ที่สุดจะพบทุ่งหญ้าและคนขัดสนจะเอนกายลงอย่างปลอดภัยแต่เราจะทำลายล้างรากเหง้าของเจ้าด้วยการกันดารอาหารซึ่งจะผลาญชีวิตพวกเจ้าที่เหลือรอด
31. ประตูเมืองเอ๋ย จงร้องไห้เถิด! นครเอ๋ย จงคร่ำครวญเถิด!ชาวฟีลิสเตียทั้งปวง จงกลัวจนหัวหดไป!ควันโขมงขึ้นจากทิศเหนือและแถวต่างๆ ที่ดาหน้าเข้ามาไม่มีล้าหลังสักคนเดียว
32. จะตอบทูตของประชาชาตินั้นว่าอย่างไร?ก็ว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงสถาปนาศิโยนไว้และคนที่ทุกข์ลำเค็ญในเมืองนั้นจะพบที่พักพิง”