5. “วิบัติแก่ชาวอัสซีเรีย ผู้เป็นไม้เรียวแห่งความโกรธของเราผู้ถือกระบองแห่งความกริ้วของเรา!
6. เราส่งอัสซีเรียไปปราบชนชาติอธรรมไปเล่นงานชนชาติที่ยั่วโทสะเราให้ไปปล้นและริบทรัพย์สินและเหยียบย่ำเขาดั่งย่ำโคลนในถนน
7. แต่เขาไม่ได้ตั้งใจเช่นนั้นไม่ได้คิดตามนั้นเป้าหมายของเขาคือล้างผลาญทำลายชนชาติต่างๆ ให้ดับสูญ
8. เขากล่าวว่า ‘แม่ทัพของเราล้วนแต่เป็นกษัตริย์ไม่ใช่หรือ?
9. คาลโนไม่ได้เหมือนคารเคมิชหรอกหรือ?ฮามัทก็เหมือนอารปัดไม่ใช่หรือ?และสะมาเรียก็เหมือนดามัสกัสไม่ใช่หรือ?
10. เช่นเดียวกับที่เรายึดบรรดาอาณาจักรที่เต็มไปด้วยรูปเคารพอาณาจักรซึ่งมีรูปเคารพมากกว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11. เราจะไม่จัดการกับเยรูซาเล็มและรูปเคารพต่างๆเหมือนที่เราทำกับสะมาเรียและรูปเคารพของพวกเขาหรือ?’”
12. เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดการกับภูเขาศิโยนและเยรูซาเล็มเรียบร้อยแล้ว พระองค์จะตรัสว่า “เราจะลงโทษกษัตริย์อัสซีเรียเพราะใจที่เย่อหยิ่งอหังการและท่าทีที่ยโสโอหังของเขา
13. เพราะเขาโอ้อวดว่า“ ‘เราทำการนี้ด้วยกำลังแห่งน้ำมือของเราและด้วยสติปัญญาของเรา เพราะเรามีความเข้าใจเรารื้อพรมแดนของประชาชาติต่างๆปล้นทรัพย์สมบัติของเขาเราปราบบรรดากษัตริย์ของพวกเขาเฉกเช่นผู้พิชิต