10. บรรดาผู้ครอบครองเมืองโสโดมจงฟังพระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าชาวเมืองโกโมราห์ทั้งหลาย!จงฟังบทบัญญัติของพระเจ้าของเรา
11. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เครื่องบูชาทั้งหลายของเจ้ามีความหมายอะไรสำหรับเรา?เราเอียนเครื่องเผาบูชาเราเอือมแกะผู้และไขมันของสัตว์อ้วนพีเราไม่ได้พอใจกับเลือดแพะแกะหรือเลือดวัว
12. เมื่อเจ้าเข้ามาอยู่ต่อหน้าเราใครขอให้เจ้าทำเช่นนี้ซึ่งเป็นการย่ำยีนิเวศของเรา?
13. หยุดนำเครื่องบูชาที่ไร้ความหมายมาให้เราได้แล้ว!เราสะอิดสะเอียนเครื่องหอมของเจ้าเราทนการประชุมอันเลวทรามของเจ้าไม่ได้อีกแล้วไม่ว่าจะเป็นการประชุมในวันขึ้นหนึ่งค่ำ วันสะบาโตและการชุมนุมอันบริสุทธิ์ใดๆ
14. ใจของเราเกลียดเทศกาลขึ้นหนึ่งค่ำ และการฉลองเทศกาลต่างๆ ตามกำหนดของเจ้ามันกลายเป็นภาระกับเราเราเบื่อที่จะแบก
15. เมื่อเจ้าชูมืออธิษฐานเราจะเบือนหน้าหนีเจ้าแม้เจ้าอธิษฐานมากมายเราจะไม่ฟังมือของเจ้าโชกชุ่มด้วยเลือด
16. จงชำระตัวให้สะอาดเถิดเอาการกระทำชั่วๆ ของเจ้าออกไปให้พ้นหน้าพ้นตาเรา!เลิกทำผิดเถิด
17. จงเรียนรู้ที่จะทำสิ่งที่ถูกต้อง!จงแสวงหาความยุติธรรมจงให้กำลังใจผู้ที่ถูกกดขี่ข่มเหงจงปกป้องลูกกำพร้าพ่อและสู้คดีให้หญิงม่าย”
18. องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า“มาเถิด เรามาตกลงกันแม้บาปของเจ้าจะเป็นสีแดงก่ำก็จะขาวสะอาดเหมือนหิมะแม้บาปเหล่านั้นเป็นสีแดงเข้มก็จะขาวเหมือนสำลี
19. หากเจ้าเต็มใจและเชื่อฟังเจ้าจะได้กินผลดีที่สุดจากผืนแผ่นดิน
20. แต่หากเจ้ายังคงดื้อดึงและกบฏเจ้าจะเป็นเหยื่อคมดาบ” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงลั่นวาจาไว้ดังนั้น
21. ดูเถิด นครที่ซื่อสัตย์กลับกลายเป็นหญิงแพศยา!ครั้งหนึ่งเธอเคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรมความชอบธรรมเคยมีอยู่ในเธอแต่บัดนี้มีแต่ฆาตกร!
22. เนื้อเงินของเจ้ากลายเป็นขี้แร่เหล้าองุ่นอันยอดเยี่ยมบัดนี้เจือน้ำ
23. ผู้นำของเจ้าเป็นกบฏเป็นเพื่อนกับขโมยทุกคนรักสินบนตามล่าของกำนัลพวกเขาไม่ปกป้องลูกกำพร้าพ่อและไม่พิจารณาคดีของหญิงม่าย